Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/14892 E. 2014/17918 K. 18.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/14892
KARAR NO : 2014/17918
KARAR TARİHİ : 18.06.2014

MAHKEMESİ : Balıkesir 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 17/04/2013
NUMARASI : 2008/469-2013/276

Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkette 21.05.2005-21.08.2008 tarihleri arasında tır şoförü olarak çalıştığını, ücretlerinin ödenmemesi iş sözleşmesini haklı olarak feshetmek zorunda kaldığını, iddia ederek kıdem tazminatı, ücret, hafta tatili ücreti, bayram ve genel tatil ücreti ile yıllık ücretli izin alacaklarının faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının davalıdan 6.768,50 TL alacağı olduğunu, 19 gün yıllık izin ücreti alacağı olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçinin iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiği, davacının diğer taleplerine ilişkin alacağı da olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 297. maddesi uyarınca, mahkeme kararlarının;
a) Hükmü veren mahkeme ile hâkim veya hâkimlerin ve zabıt kâtibinin ad ve soyadları ile sicil numaraları, mahkeme çeşitli sıfatlarla görev yapıyorsa hükmün hangi sıfatla verildiğini,
b) Tarafların ve davaya katılanların kimlikleri ile Türkiye Cumhuriyeti kimlik numarası, varsa kanuni temsilci ve vekillerinin ad ve soyadları ile adreslerini,
c) Tarafların iddia ve savunmalarının özetini, anlaştıkları ve anlaşamadıkları hususları, çekişmeli vakıalar hakkında toplanan delilleri, delillerin tartışılması ve değerlendirilmesini, sabit görülen vakıalarla bunlardan çıkarılan sonuç ve hukuki sebepleri,
ç) Hüküm sonucu, yargılama giderleri ile taraflardan alınan avansın harcanmayan kısmının iadesi, varsa kanun yolları ve süresini,
d) Hükmün verildiği tarih ve hâkim veya hâkimlerin ve zabıt kâtibinin imzalarını,
e) Gerekçeli kararın yazıldığı tarihi, içermesi ve hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında, açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi zorunludur.
Bu biçim yargıda açıklık ve netlik prensibinin gereğidir. Aksi hal, hükmün infazında zorluklara ve tereddütlere, yargılamanın ve davaların gereksiz yere uzamasına, davanın tarafı bulunan kişi ve kurumların mağduriyetlerine sebebiyet verecek ve kamu düzeni ve barışını olumsuz yönde etkileyecektir.
Tefhim edilen kısa karardaki hüküm fıkrası ile gerekçeli karardaki hüküm fıkrası çelişki bulunmaması gerekir. Kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki yaratılması Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulu’nun 14.04.1992 tarihli ve 1991/7 esas, 1992/4 karar sayılı ilamı uyarınca başlı başına bozma sebebidir.
Somut olayda, davalı tarafından da davacının yıllık izin ücreti alacağı olduğu kabul edilmesine ve mahkemece de davacının yıllık izin alacağı olduğu gerekçede benimsenmesine rağmen hüküm kısmında yıllık izin ücreti hakkında doğrudan hüküm kurulmayıp, fazlaya ilişkin taleplerin reddine karar verilerek gerekçe ile hüküm arasında çelişki oluşturulması ve bu şekilde 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 297. maddesine aykırı davranılması isabetsizdir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair temyizlerin bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 18.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.