Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/14880 E. 2014/17907 K. 18.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/14880
KARAR NO : 2014/17907
KARAR TARİHİ : 18.06.2014

MAHKEMESİ : Afyonkarahisar İş Mahkemesi
TARİHİ : 20/02/2013
NUMARASI : 2011/1186-2013/123

Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının, davalı işyerinde 08.06.2000-27.09.2011 tarihleri arasında çalışmasının olduğunu, davacının işine haksız şekilde son verildiğini iddia ederek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, ücret, fazla çalışma ücreti, hafta tatili çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil çalışma ücreti ile yıllık izin ücreti alacaklarının faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının devamsızlık sebebiyle iş sözleşmesinin haklı sebeple feshedildiğini, tüm alacaklarının ödendiğini, iddialarının yerinde olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçinin iş sözleşmesini feshetmekte haklı olduğu, diğer taleplerine ilişkin alacakları da bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin iş sözleşmesinin kim tarafından ne şekilde sona erdirildiği taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 25. maddesinin II. bendinin “g” alt bendinde, “İşçinin işverenden izin almaksızın veya haklı bir sebebe dayanmaksızın ardı ardına iki işgünü veya bir ay içinde iki defa herhangi bir tatil gününden sonraki iş günü, yahut bir ayda üç işgünü işine devam etmemesi” işveren açısından haklı sebep sayılmıştır.
Somut olayda, öncelikle davacı tarafından davalının iş sözleşmesini feshettiği iddia edilmektedir. Bu sebeple mahkemece davacının iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğinin kabulü yerinde değildir. Bundan sonra davalı şirkette ücret ödemesinde ciddi gecikmeler olduğu ve davacının da işveren ile işçiler arasında köprü görevi gördüğü, davacının kendisinin de ücretlerinin bir süredir ödenmediği anlaşılmaktadır. Davalı tarafından davacının iş sözleşmesinin devamsızlık sebebiyle haklı sebeple feshedildiği iddia edilmiş ise de, davacının mazerete dayanmayan devamsızlıklar yaptığı usulünce ve yöntemince davalı tarafından ispat edilemediğinden davalı tarafından yapılan feshin haklı sebebe dayanmadığının kabulü ile davacının ihbar tazminatı talebinin de hüküm altına alınması gerekirken ihbar tazminatının reddine karar verilmesi hatalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 18.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.