Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/14877 E. 2014/17905 K. 18.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/14877
KARAR NO : 2014/17905
KARAR TARİHİ : 18.06.2014

MAHKEMESİ : Ankara 7. İş Mahkemesi
TARİHİ : 16/04/2013
NUMARASI : 2010/228-2013/321

Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkette 16.04.2003 tarihinde mobilya ustası olarak çalışmaya başladığını, iş sözleşmesinin 30.10.2009 tarihinde haksız olarak feshedildiğini iddia ederek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, , ulusal bayram ve genel tatil çalışma ücreti ile yıllık izin ücreti alacaklarının faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, 27.10.2009 tarihinde davacı ile işçilerden M. D. arasında kavga çıktığını, birbirlerini darp ettiklerini, bu olayın işyerinin düzen ve disiplinini bozduğunu, iş sözleşmesinin de bu sebeple haklı olarak feshedildiğini, davacının fazla çalışma yapmadığını, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde işyerinin kapalı olduğunu belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçinin iş sözleşmesinin haklı bir sebep yokken davalı işverence feshedildiği, diğer taleplerine ilişkin alacakları da bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin ise aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacının iş sözleşmesinin davalı işverence haklı sebeple feshedilip feshedilmediği konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 25. maddesinin II. bendinin “d” alt bendinde, “İşçinin işverene yahut onun ailesi üyelerinden birine yahut işverenin başka işçisine sataşması veya 84. maddeye aykırı hareket etmesi.” işveren açısından iş sözleşmesinin feshinde haklı sebep olarak sayılmıştır.
Somut olayda, davacının işyerinde işverenin bir başka işçisiyle tartışıp kavga edip birbirlerini yaraladıkları anlaşılmaktadır. Bu konuda tutanak tutulmuş ve tutanak içeriği tutanak tanıklarına doğrulanarak her iki işçinin de çıkarıldığı beyan edilmiştir. Davacının iş sözleşmesi davalı işverence haklı sebeple feshedilmiştir. Bu nedenle kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin reddi yerine kabulüne karar verilmesi isabetsizdir.
3-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı ve fazla çalışmanın ispatı bağlamında fazla çalışma ücretinin hesaplanması konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda; davalı tarafından davacıya yemin teklif edilmiş ve davacı tarafından yapılan yeminde; fazla çalışma yaptıklarında bir kısım ücretleri aldıklarını, on saat fazla çalışma yapıldığında ikibuçuk saatinin ödendiğini beyan etmiştir. Görüldüğü gibi hesaplanan fazla çalışma ücretinin %25’inin ödendiği davacı tarafın kabulünde olmasına rağmen bunun dikkate alınmadan fazla çalışma ücretinin hesaplanması yerinde değildir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 18.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.