YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/14876
KARAR NO : 2014/17904
KARAR TARİHİ : 18.06.2014
MAHKEMESİ : Ankara 7. İş Mahkemesi
TARİHİ : 09/04/2013
NUMARASI : 2011/604-2013/311
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin çimento sektöründe uzun yıllar üst düzeyde görev yaptığını, davalı şirket ile davacı arasında 14.07.2010 tarihinde Kazakistan’da yeni faaliyete geçmekte olan V.grubu çimento fabrikasının işçi ve teknik kadrosunun eğitimi amacıyla altı ay belirli süreli hizmet sözleşmesi imzalandığını, sözleşme ile yurt içi çalışma aylık ücretinin 14.000,00 TL, yurt dışında çalışacağı sürede ise günlük ücretinin 335-EURO olarak belirlendiğini, sözleşme süresi bitmekte iken yapılan yazışma ve müzakereler sonucunda 31.12.2011 tarihine kadar uzatıldığını, hizmet akdinin davalı işverence 11.05.2011 tarihi itibariyle ve gerekçe gösterilmeksizin feshedildiğini iddia ederek bakiye süre ücreti, ücret, ulusal bayram ve genel tatil çalışma ücreti ile ücret eki talebinde bulunmuştur.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, müvekkili şirketin Kazakistanda kurulan çimento fabrikasında V.Grubu adına Kazak ve Rus çalışanları eğitmek üzere davacı ile 14.07.2010 tarihinde altı ay süreli sözleşme imzaladığını, sözleşmenin bir defaya mahsus olmak üzere yenilendiğini, davacının hizmetine ihtiyaç kalmaması üzerine de noterden yapılan fesih bildirimi ile iş sözleşmesinin feshedildiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçinin bakiye süre ücreti alacağı bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı ve davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin ise aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasındaki belirli süreli iş sözleşmesinin süresinden önce feshine dayalı olarak işverence ödenmesi gereken kalan süreye ait ücretler konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Dava tarihinde yürürlükte bulunan 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 325. maddesinde, “İş sahibi işi kabulde temerrüt ederse, işçi taahhüt ettiği işi yapmaya mecbur olmaksızın mukaveledeki ücreti isteyebilir” şeklinde kurala yer verilerek işçinin kalan süre ücretini talep hakkı olduğu belirtilmiştir.
Bakiye süre ücretinin istenebilmesi için, iş sözleşmesinin haklı bir sebep bulunmaksızın işverence feshedilmiş olması gerekir.
818 sayılı Kanun’un 325. maddesine göre işçinin, sözleşme kapsamındaki işi yapmaması sebebiyle tasarruf ettiği miktar ile diğer bir işten elde ettiği gelirleri veya kazanmaktan kasten feragat ettiği şeyler kalan süreye ait ücretler toplamından indirilmelidir. Bu konuda gerekli araştırmaya gidilmeli, işçinin sözleşmenin feshinden sonraki dönem içinde başka bir işten gelir elde edip etmediği ya da iş arayıp aramadığı araştırılarak indirim yapılmalıdır.
Somut olayda, davacının bakiye süre içinde çalışmadığı anlaşılmaktadır. Davalı tarafından kasten çalışmaktan feragat edildiğinin de ispatlanamadığı göz önüne alınarak münasip ve makul bir oranda indirim yapılması gerekirken %50 gibi fahiş oranda indirim yapılması hatalıdır.
3-Mahkemece ulaşılan sonuca göre de, davacı tarafından indirim oranı önceden bilinemeyeceğinden vekalet ücreti tespit edilirken indirim nedeniyle ret edilen kısım için davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi isabetsizdir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 18.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.