Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/14846 E. 2014/17255 K. 16.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/14846
KARAR NO : 2014/17255
KARAR TARİHİ : 16.06.2014

MAHKEMESİ : Kemer 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 21/02/2013
NUMARASI : 2009/106-2013/195

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, davalıya ait işyerinin mutfak departmanında 06.04.2007 tarihinde işe başladığını, 22.10.2007 tarihinden 08.04.2008 tarihinde kadar sözleşmesinin askıya alınarak ücretsiz izne çıkarıldığını, 08.04.2008 tarihinde aynı işyerinde yeniden işe başladığını, 29.10.2008 tarihinde iş sözleşmesinin askıya alınmayacağının kendisine bildirildiğini, askıya ilişkin imzalamış olduğu kağıdı insan kaynaklarındaki kişi tarafından yırtıldığını, işverenin askıyı kabul etmeyerek işyerinde 29.10.2008 gününün son iş günü olduğunun kendisine bildirildiğini, kendisinden istifa dilekçesi istediklerini, işverenin iş sözleşmesini haksız feshi nedeniyle çalıştığı döneme ilişkin kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma ücretlerini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının işyerinde sezonluk aşçı yardımcısı olarak çalıştığını, davacının ikinci dönem çalışmasının sona erdiği 28.10.2008 tarihinde kendilerine başvurarak çalışmak istemediğini beyan ettiğini ve iş akdinin feshini kendilerinden talep ettiğini ve 28.10.2008 tarihli dilekçesi ile kendilerinden tazminatlarını talep ettiğini, davacıya kendisinin istifa etmesi durumunda herhangi bir ödeme yapılamayacağının bildirilmesi üzerine işyerini terkettiğini, davacının istifa ettiğini kendilerinin iş sözleşmesini feshetmediklerini, davacının 07.11.2008 tarihinde kendilerine gönderdiği ihtarname ile asılsız iddialarda bulunduğunu, bu iddiaları kabul etmediklerini, ihtarname sonrası davacının iş bu davayı açtığını, davacının hiçbir zaman fazla mesai yapmadığını, yapılan işin de fazla mesai gerektirecek nitelikte olmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan deliller ve alınan bilirkişi raporu dikkate alınarak davacının kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti alacaklarının kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da şahitle ispatı imkan dahilindedir.
Dosya içeriğinden davacı işçinin, 06.04.2007-21.10.2007 ve 08.04.2008-29.10.2008 tarihleri arasında aşçı yardımcısı olarak davalı işyerinde çalıştığı, mahkemece hükme esas teşkil eden bilirkişi raporunda, davacı tanık beyanı ve davacının keşide ettiği ihtarname doğrultusunda davacının haftada altı gün 08:00-19:00 saatleri arasında bir saat ara dinlenme sonrası haftada atmış saat çalıştığı ve buna göre haftada on beş saat fazla çalışma yaptığının kabul edildiği anlaşılmıştır.
Davacının davalıya keşide ettiği 07.11.2008 tarihli ihtarnamede “…haftanın bir günü 08:00-22:30 saatleri arasında çalıştığı haftanın üç günü ise 08:00-19:00 saatleri arasında çalıştığı malumunuzdur…” şeklindeki beyanları beyanlarına göre haftada dört gün ve kırkikibuçuk saat çalıştığını kabul ettiği halde mahkemece bu husus gözetilmeksizin davacı lehine fazla mesaiye hükmedilmesi hatalı olmuştur.
3-Mahkemece 01.03.2012 tarih ve 1 numaralı ara karar ile davalının itirazlarının değerlendirilmesi maksadı ile yaptırılan bilirkişi incelemesinin ücretinin davalı tarafça yatırılmasına karar verildiği halde mükerrer ödemeye yol açacak şekilde yargılama sırasında alınan bilirkişi raporlarına ilişkin ücretlerin davacı tarafından yatırıldığı kabulü ile yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 16.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.