Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/14766 E. 2014/10409 K. 29.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/14766
KARAR NO : 2014/10409
KARAR TARİHİ : 29.04.2014

MAHKEMESİ : Bakırköy 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 28/01/2013
NUMARASI : 2010/558-2013/39

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin işverence haksız feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, taraflar arasındaki iş sözleşmesinin devamsızlık haklı sebebine dayalı olarak feshedildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-İş sözleşmesinin, işçinin devamsızlıkta bulunması nedeniyle işverence haklı olarak feshedilip feshedilmediği noktasında taraflar arasında uyuşmazlık söz konusudur.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 25. maddesinin (II) numaralı bendinin (g) alt bendinde, “işçinin işverenden izin almaksızın veya haklı bir sebebe dayanmaksızın ardı ardına iki işgünü veya bir ay içinde iki defa herhangi bir tatil gününden sonraki iş günü yahut bir ayda üç işgünü işine devam etmemesi” halinde, işverenin haklı fesih imkanının bulunduğu kurala bağlanmıştır.
Somut olayda, davalı işveren işçinin 30.10.2008 ve 31.10.2008 tarihlerinde izinsiz ve mazeretsiz devamsızlık yapması sebebi ile iş sözleşmesinin haklı feshedildiğini beyan etmektedir. Davalı, bu hususta delil olarak devamsızlık tutanakları ibraz etmiştir.
Davalı şahit anlatımları ile devamsızlık tutanaklarında belirtilen tarihlerde davacının izinsiz ve mazeretsiz olarak işe gelmediği sabittir.
Ayrıca, davacı fesih sonrasında Bölge Çalışma Müdürlüğüne verdiği 27.04.2009 tarihli şikayet dilekçesinde, 30.10.2008 ve 31.10.2008 tarihlerinde “ailevi nedenlerle” işe gitmediğini kabul etmiştir.
Bu durumda, taraflar arasındaki iş sözleşmesinin işveren tarafından devamsızlık haklı sebebe dayalı feshedildiği kabul edilmelidir. Saptanan bu durum karşısında ve yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulduğunda kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin reddi gerekirken kabulüne karar verilmesi isabetsizdir.
3-Ayrıca, davacının fazla çalışma ücret alacağı talebi, bu husustaki iddiasını ispatlayamaması sebebi ile reddedilmiştir. Reddedilen fazla çalışma ücret alacağı talebi yönünden davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken bu hususun dikkate alınmaması da ayrı bir bozma sebebi olarak kabul edilmiştir .
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 29.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.