Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/14633 E. 2014/18057 K. 19.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/14633
KARAR NO : 2014/18057
KARAR TARİHİ : 19.06.2014

MAHKEMESİ : Kocaeli 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 28/03/2013
NUMARASI : 2012/84-2013/103

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı sitede güvenlik görevlisi olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin haksız feshedildiğini iddia ederek, bakiye kıdem tazminatı, bakiye ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti ile izin ücreti alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının kısmi süreli çalışan olduğunu, tüm haklarının kendisine ödendiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesinin haklı bir neden olmaksızın davalı tarafından sona erdirildiği, diğer taleplerine ilişkin alacakları da olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında, davacının fazla çalışma ücreti alacağı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır .
Dosyadaki bilgi ve belgelerden davacının fazla mesai alacağına hak kazandığı anlaşılmakta ise de, bilirkişi tarafından 01.10.2008- 01.10.2009 tarihleri arası oniki saat fiili çalışmadan bir saat ara dinlenme düşülerek yapılan hesaplamaya itibar edilerek hüküm kurulması isabetli görülmemiştir. Yargıtay’ın içtihatlarıyla istikrar kazanmış uygulamalarına göre onbir saati aşan çalışmalarda ara dinlenme süresinin bir buçuk saat kabul edilerek hesaplama yapılması gerekirken hatalı hesaplamaya itibar edilerek hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 19.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.