YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/14547
KARAR NO : 2014/18029
KARAR TARİHİ : 19.06.2014
MAHKEMESİ : Ankara 11. İş Mahkemesi
TARİHİ : 05/03/2013
NUMARASI : 2011/1109-2013/285
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin haksız şekilde işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai, hafta tatili, genel tatil, yıllık izin ve ücret alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, işyerini 2010 Aralık ayında devraldıklarını, işyerinin yaz aylarında gece 23.00-23.30 saatlerinde kapandığını, simit imalatı yapılması sebebiyle sabahları 03.00-03.30 saatlerinde açıldığını, deneme süreli olmak üzere davacı ile işyerinde belirtilen 4-5 saatlik sürede kalması için anlaşıldığını, ancak işyerine alkollü geldiğinin tespit edilmesi sebebiyle iş sözleşmesinin feshedildiğini, davacının alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davacı ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davacı tüm, davalının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının işyerindeki çalışma süresi taraflar arasında ihtilaflıdır. Davacı, davalı işyerinde 10.05.2010-22.09.2011 tarihleri arasında aralıksız çalıştığını iddia etmiş, davalı ise, işyerini Aralık 2010 tarihinde devraldıklarını, davacının da kısa bir süre çalıştığını savunmuştur. Mahkemece, karara esas alınan hesap bilirkişisinin raporunda davacının iddiası gibi 10.05.2010-22.09.2011 tarihleri arasında aralıksız çalıştığı kabul edilerek yapılan hesaplama seçeneğine itibarla davanın kabulüne karar verilmiştir. Davacıya ait Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarında, davacının iddia ettiği tarihlerde çalışmasının görünmediği anlaşılmaktadır. Davacı şahitleri, davacının işyerinde çalıştığını ifade etmişler ancak çalışma süresine ilişkin bildirimde bulunmamışlardır. Bu durum karşısında, davacı, işyerinin açıldığı kıdem tazminatı isteğinin reddi gerekirken kabulü hatalı olmuştur.
3-Taraflar arasındaki bir diğer uyuşmazlık ise, davacının fazla mesai, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücretine hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta, davacının işyerinde fazla mesai yaptığı, hafta tatili ile diğer tatil günlerinde çalıştığı iddiası davacı şahitleri tarafından doğrulanmış ise de, dinlenen davacı şahitlerinin aynı işyerinde çalışmadıkları, ayrıca fazla mesai hususunda davacının iddialarını da aşar şekilde beyanda bulundukları dikkate alındığında, bu şahitlerin beyanlarına dayanarak davacının fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının hüküm altına alınması ayrıca hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç : Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 19.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.