Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/14234 E. 2014/21327 K. 03.07.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/14234
KARAR NO : 2014/21327
KARAR TARİHİ : 03.07.2014

MAHKEMESİ : Ankara 11. İş Mahkemesi
TARİHİ : 19/02/2013
NUMARASI : 2011/599-2013/157
DAVACI : ÖMER NACİ ÖNDER ADINA VEKİLİ

Hüküm süresi içinde davalı-karşı davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı-karşı davalı, davalı tarafından ödenmesi gereken maaşının ve fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek ücret ve fazla çalışma alacağının tahsilini talep etmiştir.
Davalı-karşı davacı, davacının talaplerinde haksız olduğunu, tüm haklarını aldığını, kendisine sehven ödeme yapılması sebebiyle gerçekleştirilen havalenin iptaline karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne, birleşen davanın ise reddine karar verilmiştir.
Kararı davalı-karşı davacı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Çalışma yaşamında daha az vergi ya da sigorta pirimi ödenmesi amacıyla zaman zaman, iş sözleşmesi veya ücret bordrolarında gösterilen ücretlerin gerçeği yansıtmadığı görülmektedir. Bu durumda gerçek ücretin tespiti önem kazanır. İşçinin kıdemi, meslek unvanı, fiilen yaptığı iş, işyerinin özellikleri ve emsal işçilere ödenen ücretler gibi hususlar dikkate alındığında imzalı bordrolarda yer alan ücretin gerçeği yansıtmadığı şüphesi ortaya çıktığında, bu konuda şahit beyanları gözetilmeli ve işçinin meslekte geçirdiği süre, işyerinde çalıştığı tarihler, meslek unvanı ve fiilen yaptığı iş bildirilerek sendikalarla, ilgili işçi ve işveren kuruluşlarından emsal ücretin ne olabileceği araştırılmalı ve tüm deliller birlikte Değerlendirilerek bir sonuca gidilmelidir.
Somut olayda, davacı, aylık 6.500 USD ücret aldığını ileri sürmüş; davalı ise, davacının ücretinin 550 USD olduğunu savunmuştur. Taraflar arasındaki sözleşme davalının beyanını doğrulamaktadır. Ancak mahkemece, sözleşmeye itibar edilmeyerek şahit beyanlarına göre davacının 6.500 USD ücret aldığı kabul edilerek hüküm kurulmuştur. Davalı işveren tarafından dosyaya ibraz edilen emsal dosyalarda yapılan emsal ücret araştırmasına göre alçı sıva ustasının 2010 yılında 1050 USD, 2011 yılında ise 1150 USD ücret alabileceği belirtilmiştir. Nitekim sözleşmede davacının mesleği alçı sıva ustası olarak kararlaştırılmıştır. Dosyadaki bilgi ve belgeler ile emsal ücret araştırması dikkate alındığında, davacının ücretinin aylık net 1150 USD olarak belirlenmesinin dosya kapsamına uygun düşeceği anlaşılmaktadır.
Mahkemece, söz konusu ücrete göre davacının ücret alacağı tespit edilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 03.07.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.