Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/14229 E. 2014/21324 K. 03.07.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/14229
KARAR NO : 2014/21324
KARAR TARİHİ : 03.07.2014

MAHKEMESİ : İzmir 7. İş Mahkemesi
TARİHİ : 17/04/2013
NUMARASI : 2011/341-2013/260

Hüküm süresi içinde davacı avukatı ve davalı N.. N.. avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının 01.08.2003-28.02.2011 tarihleri arasında davalıların kat malikleri oldukları apartmanda kapıcı olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin davalılar tarafından sebepsiz ve tazminatsız olarak feshedildiğini ileri sürerek işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı N.. N..’ın vasisi F.. B.. N.. vekili, davacının yapması gereken işleri hiçbir zaman tam ve eksiksiz yerine getirmediğini, kat maliklerinin bu durumdan şikayetçi olduğunu, taleplerine haksız olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Diğer davalı M.. A.., usulüne uygun tebliğlere rağmen cevap vermemiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı yasal süresi içinde davacı vekili ve davalı N.. N.. vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara ve toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatillerde çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Dosya içeriğine göre, davacı, davalıların kat malikleri olduğu apartmanda 01.08.2003-28.02.2011 tarihleri arasında kapıcı olarak çalışmıştır. Çalıştığı dönemde hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil alacağı iddiasını yeterli ve inandırıcı delillere ispatlayamamıştır. Çalışılan apartmanın toplam yedi daireli olup, iki dairesinin boş olması dolayısıyla hizmet verilen daire sayısının azlığı dikkate alındığında dosya kapsamına göre ispatlanamayan bu taleplerin de reddine karar verilmesi gerekirken kabul edilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03.07.2014 gününde ile karar verildi.