Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/14197 E. 2014/28755 K. 22.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/14197
KARAR NO : 2014/28755
KARAR TARİHİ : 22.10.2014

MAHKEMESİ : Ankara 19. İş Mahkemesi
TARİHİ : 12/03/2013
NUMARASI : 2010/582-2013/143

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, Ankara 17. İş Mahkemesinin 2006-1111 esas sayılı dosyasında davalı şirket aleyhine 18.10.2006 tarihinde dava açarak, davacının Nisan 2005 ve Temmuz 2005 ayları arasına ait ücretleri ve diğer alacaklarının dava konusu edildiğini, mahkemenin 11.02.2010 gün ve esas 2006-1111, karar 2010-52 sayılı kararıyla, sadece 2005 Nisan ve 2005 Temmuz ayı ücret alacaklarına hükmedildiğini, dava dilekçesinde Nisan 2005 ve Temmuz 2005 arası aylık ücretleri ve diğer alacaklarını esas alarak dava açıldığını ancak “arası” kelimesi sonuç ve istem kısmında yazılmayarak unutulduğunu bu yöndeki ıslah talebinin Mahkemece kabul edilmediğini, davacının, davalı yurt dışı iş yerinde çalıştığı 12.04.2005 ve 12.07.2005 tarihleri arası döneme ait fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile ücret alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
2-Mahkemece Ankara 17. İş Mahkemesinin 2006/1111 esas sayılı dosyasında kabul edilmeyen ıslah sebebiyle talep edilen alacaklar bakımından temerrütün ıslah tarihinden itibaren gerçekleştiği kabul edilerek faize karar verilmiş ise de; daha önce dava konusu yapılmadığı için kabul edilmediği anlaşılan söz konusu ıslah sureti ile davalının temerrüte düştüğünü kabul etmek mümkün değildir. Bu sebeple inceleme konusu dosyada talep edilen alacaklar bakımından dava tarihinden itibaren faize karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 22.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.