YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/14181
KARAR NO : 2014/18189
KARAR TARİHİ : 19.06.2014
MAHKEMESİ : Sındırgı Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 14/03/2013
NUMARASI : 2010/147-2013/49
Hüküm süresi içinde davalı A.. K.. avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin 01.10.1995 tarihinde pide ustası olarak davalı işyerinde çalışmaya başladığını, işyerinin R.. A.. tarafından A.. K..’a devredildiğini, prim ödeme gün sayısı ve sigortalılık süresi açısından emekliliğe hak kazandığını, işveren A.. K..’ın yeni pide ustası bulduktan sonra müvekkilinin işi bıraktığını, işten ayrılmakla kıdem tazminatını hakettiğini, kıdem tazminatı ve bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, davacının başka bir işyerinde çalışmak için işten ayrıldığını, bu sebeple tazminatı haketmediğini, davacının mazaretsiz işe gelmediğini, bu sebeple iş sözleşmesinin feshedildiğini, işi terk ederken davacının emeklilik belgesini ibraz etmediğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı A.. K.. vekilince süresinde temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin kıdem tazminatı alacağı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda, davacı işçinin davalı işyerinde pide ustası olarak çalıştığı, iş sözleşmesinin davacı tarafından sona erdirildiği anlaşılmaktadır. Davacı prim ödeme gün sayısı ve sigortalılık süresi açısından emekliliğe hak kazandığını, kendi isteği ile işyerinden ayrıldığını, bu sebeple kıdem tazminatı almaya hak kazandığını iddia etmiş ise de davacı işyerinden ayrılırken emeklilik gerekçesini ileri sürmemiştir. Devamsızlık tutanaklarının düzenlenmesinden yaklaşık on gün sonra Sosyal Güvenlik Kurumuna müracaat ederek 05.03.2010 tarihli yazıyı almıştır. Bu durumda iş sözleşmesinin işveren tarafından devamsızlık haklı sebep ile feshedildiği kabul edilmeli ve kıdem tazminatı isteği reddedilmelidir.
3-Taraflar arasında işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Çalışma yaşamında daha az vergi ya da sigorta primi ödenmesi amacıyla zaman zaman, iş sözleşmesi veya ücret bordrolarında gösterilen ücretlerin gerçeği yansıtmadığı görülmektedir. Bu durumda gerçek ücretin tespiti önem kazanır. İşçinin kıdemi, meslek unvanı, fiilen yaptığı iş, işyerinin özellikleri ve emsal işçilere ödenen ücretler gibi hususlar dikkate alındığında imzalı bordrolarda yer alan ücretin gerçeği yansıtmadığı şüphesi ortaya çıktığında, bu konuda şahit beyanları gözetilmeli ve işçinin meslekte geçirdiği süre, işyerinde çalıştığı tarihler, meslek unvanı ve fiilen yaptığı iş bildirilerek ilgili kuruluşlardan emsal ücretin ne olabileceği araştırılmalı ve tüm deliller birlikte değerlendirilerek bir sonuca gidilmelidir.
Somut olayda, pide ustası olan davacı en son aldığı ücretin 1.400,00 TL olduğunu ileri sürmektedir.Yapılan emsal araştırmada Balıkesir Aşçı, Köfteci ve Benzerleri Esnaf Odası asgari ücret alabileceğini belirtmiştir.Bilirkişi raporunda deneyimli bir ustanın asgari ücretin en az birbuçuk katı ücretle çalışacağı varsayılarak hesaplama yapılmıştır. Mahkemece bu hesaplamaya itibar edilerek hüküm kurulmuştur. Davacının ücreti mahkemece yöntemine uygun olarak emsal ücret araştırması yapılmaksızın bilirkişinin varsayıma dayalı ücret kabulüne göre tespit edildiği anlaşılmasına göre yukarıda açıklanan şekilde emsal ücret araştırması yapılarak sonucuna göre tüm deliller birlikte değerlendirilerek karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi isabetsizdir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 19.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.