YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/1418
KARAR NO : 2014/255
KARAR TARİHİ : 17.01.2014

MAHKEMESİ : İstanbul 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 13/11/2012
NUMARASI : 2007/608-2012/940

Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi… tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı/Karşı Davalı İsteminin Özeti:
Davacı (karşı davalı) vekili; işverenin iş şartlarını tek taraflı değişiklikle zorlaştırdığını bu sebeple iş sözleşmesinin haklı sebeple kendisi tarafından feshedildiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, fazla çalışma, ikramiye ve yıllık izin ücret alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı/Karşı Davacı Cevabının Özeti:
Davalı(karşı davacı) vekili cevabında, davacının ve diğer arkadaşları organize şekilde gerçek olmayan iddialarla iş sözleşmesini feshederek rakip firmada birlikte işe girdiklerini ileri sürerek davanın reddine, ihbar tazminatı ile birlikte maddi ve manevi tazminata karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davacı haklı sebeple iş sözleşmesini feshettiğini ispat edemediğinden kıdem tazminatı isteğinin reddine, diğer alacakların bilirkişi raporu dikkate alınarak kısmen kabulüne, davalı (karşı davacının) ihbar tazminatı isteğinin kabulü ile maddi ve manevi tazminat isteklerinin reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda da ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da şahitle ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan şahitlerin anlatımlarına değer verilemez.
Fazla çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca son yıllarda indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Ancak, fazla çalışmanın taktiri delil niteliğindeki şahid anlatımları yerine, yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir. Dosya kapsamında fazla mesai yapıldığına dair yazılı belge bulunmadığı, davalılarının fazla mesai yapılmadığını beyan ettikleri, davacı şahitlerinin ise aynı şekilde açılmış davalarının bulunduğu, menfaat birlikteliği içinde olmalarına ve beyanlarının kapsamı fazla çalışmayı kanıtlayacak nitelikte de olmadığından fazla çalışma ücreti isteğinin reddi yerine kabulüne karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 17.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.