YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/14162
KARAR NO : 2014/16232
KARAR TARİHİ : 09.06.2014

MAHKEMESİ : Şanlıurfa 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 02/04/2013
NUMARASI : 2012/592-2013/505

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, davalı iş yerinde 1985 – 2012 yılları arasında çalışan ve emekli olan müvekkilinin 2000 yılından 2007 yılına kadar her yıl için 30 gün izin kullanması gerekirken, bulunduğu serviste eleman yetersizliğinden dolayı hak ettiği izinlerinin kullandırılmadığını, müvekkilinin belirtilen yıllardan dolayı 240 gün izin alacağının mevcut olduğunu beyanla yıllık ücretli izin alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının İş Kanunu’na tabi çalışmakta iken 13.07.2012 yılında 2012 yılına ait izin ücreti alarak emekli olduğunu, daha önceki yıllara ait izin ücretlerinin Maliye Bakanlığının 13.04.1995 gün ve 7498 genelgesi gereği ödenmesinin mümkün olmadığını, davacının müvekkil idarede geçici olarak çalıştığı sürelerin düşülerek hesaplanması gerektiğini beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, dava konusu yıllık ücretli izin alacağının kabulüne hükmedilmiştir.
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında uyuşmazlık davacı işçinin 200o- 2007 yıllarına ilişkin yıllık iznini kullanıp kullanmadığı noktasında toplanmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 59. maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada ilişkinin sona erme şeklinin ve haklı olup olmadığının önemi bulunmamaktadır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.
Aktin feshi halinde kullanılmayan yıllık izin sürelerine ait ücret işçinin kendisine veya hak sahiplerine ödenir. Böylece, iş sözleşmesinin feshinde kullanılmayan yıllık ücretli izin hakkı izin alacağına dönüşür. Bu nedenle zamanaşımı da, iş sözleşmesinin feshinden itibaren işlemeye başlar.
Somut olayda, davacının 23.10.1985-13.07.2012 tarihleri arasında davalı işyerinde su dağıtım teknisyeni olarak çalışması sonrası emeklilik nedeniyle iş sözleşmesini feshettiği ve 01.01.2000-31.12.2007 tarihleri arasında hak edipte kendisine kullandırılmadığını ileri sürdüğü yıllık ücretli izin alacağının tahsilini talep ettiği, buna karşı davalı tarafın dosya içerisine sunmuş oldukları davacıya ait yıllık izin belgelerinin değerlendirilmediğini savunduğu, yapılan yargılama sonunda mahkemece alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davacının hesaplanan yıllık ücretli izin alacaklarının kabulüne karar verildiği anlaşılmıştır.
Mahkemece dosya içinde yer alan davacıya ait yıllık izin belgelerine itibar edilmeksizin karar verilmesi hatalı olup, davacının 2000-2007 yıllarına ait izinlerini kullandığına dair belgeler değerlendirilerek sonucuna göre davacının yıllık ücretli izin alacağı hakkında karar verilmesi gerekirken eksik incelemeye dayalı olarak yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi