Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/14152 E. 2014/18000 K. 19.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/14152
KARAR NO : 2014/18000
KARAR TARİHİ : 19.06.2014

MAHKEMESİ : İzmir 6. İş Mahkemesi
TARİHİ : 27/12/2012
NUMARASI : 2011/53-2012/734

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesini ücretlerinin geç veya eksik ödenmesi sebebiyle haklı sebeple feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesinin devamsızlık yaptığı sebebiyle feshedildiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda, davacının iş sözleşmesinin fazla mesai, genel tatil ve hafta tatili ücretleri ödenmeyerek hak ettiği ücretlerinin eksik ödenmesi sebebi ile haklı sebeple feshedildiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili süresinde temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir .
2- Taraflar arasında, işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Çalışma yaşamında daha az vergi ya da sigorta primi ödenmesi amacıyla zaman zaman, iş sözleşmesi veya ücret bordrolarında gösterilen ücretlerin gerçeği yansıtmadığı görülmektedir. Bu durumda gerçek ücretin tespiti önem kazanır. İşçinin kıdemi, meslek unvanı, fiilen yaptığı iş, işyerinin özellikleri ve emsal işçilere ödenen ücretler gibi hususlar dikkate alındığında imzalı bordrolarda yer alan ücretin gerçeği yansıtmadığı şüphesi ortaya çıktığında, bu konuda tanık beyanları gözetilmeli ve işçinin meslekte geçirdiği süre, işyerinde çalıştığı tarihler, meslek unvanı ve fiilen yaptığı iş bildirilerek ilgili kuruluşlardan emsal ücretin ne olabileceği araştırılmalı ve tüm deliller birlikte değerlendirilerek bir sonuca gidilmelidir.
Dosya içeriğine göre, tır şoförü olarak çalışan davacının ücretinin belirlenmesi usulüne uygun değildir. Davacının yurt içine sefer yaptığı dönemde km. başına harcırah aldığı gözetildiğinde sadece son aylık ücretin kıdem tazminatı hesabına esas alınması bu yönüyle hatalıdır. Davacının yıl içinde yaptığı km. ve buna göre aldığı sefer primi miktarı belirlenerek ve bu miktar 12’ye bölünerek davacının sabit ücretine eklenecek ortalama harcırah miktarı tespit edilmelidir. Ayrıca bordrolarda fazla mesai olarak gösterilen miktarların da aylık ücretin içinde kabul edilmesi hatalıdır.
2- Taraflar arasında davacının fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanamayacağı ile fazla çalışma sürelerinin tespiti bakımından da ihtilaf vardır.
Somut olayda, davacının yurt dışına sefer yaptığı dönemlerde ayrıca sefer primi dikkate alındığında ve Yargıtay içtihatlarına göre davacının yurt dışında olduğu dönem için fazla mesai alacağı hesaplanması hatalı olmuştur. Sadece yurt içi çalışmalarına ilişkin olarak fazla mesai alacağı hesaplanarak yapılan fazla mesai ödemeleri de mahsup edildikten sonra bu alacağa ilişkin karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 19.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.