Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/14139 E. 2014/15549 K. 03.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/14139
KARAR NO : 2014/15549
KARAR TARİHİ : 03.06.2014

MAHKEMESİ : İstanbul 7. İş Mahkemesi
TARİHİ : 28/03/2013
NUMARASI : 2009/325-2013/195

DAVA : Taraflar arasındaki, temettü ikramiye alacağının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı sebeplerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 03.06.2014 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına Avukat G. Ö. geldi. Karşı taraf adına kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı şirketin de dahil olduğu G.Şirketler grubuna dahil 9 şirketin ortak yönetim kurulunun 28.06.2005 tarihli kararı ile 04.07.2005 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere gruba dahil 9 şirketin Teftiş Kurulu Başkanlığında görevlendirildiğini, iş sözleşmesinin sona erdiği 15.11.2007 tarihine kadar müfettiş ve teftiş kurulu başkan yardımcısı olarak görev yaptığını, davalı şirketin 2005 ve 2006 yıllarını karlı bilançolarla kapattığını ve şirket ana sözleşmesine uygun olarak kar dağıtımının gerçekleştirildiğini, ana sözleşmeye göre karın bir kısmının şirketin kurulduğu günden beri memur ve müstahdemlere temettü ikramiyesi olarak dağıtıldığını, bu çerçevede kendisine de 2005 yılı için 15.000,00 TL, 2006 yılı için 60.000,00 TL temettü ikramiyesi ödenmesi gerekirken, 2005 yılı için sadece 3.800,00 TL ödendiğini ileri sürerek, fark temettü alacağının tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının davalı şirketin işçisi değil, kamu görevlisi olduğunu, dava konusu alacaklara hak kazanmadığını belirterek, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Taraflar arasında, davacının fark temettü alacağına hak kazanıp kazanmadığı noktasında uyuşmazlık vardır.
Davalı Şirket Ana Sözleşmesinin 27. maddesinde safı kar tanımlanmış, 28. maddede kanuni yedek akça ayrıldıktan, kurumlar vergisi ile diğer mali mükellefiyetler düşüldükten ve birinci temettü payı ödendikten sonra kalan karın %10’unun yedek akçeye, ihtiyari yedek akçeye esas olan safı kar miktarının %3’ünün idare meclisi üyelerine ve %5’inin memur ve müstahdemlere ayrılacağı düzenlenmiştir.
Hükme esas alınan bilirkişi kurulu raporunda, ödemede uygulanan kriterlerin tespit edilemediği belirtilmiştir. Bu durumda, bilirkişilere mahallinde işyeri kayıtları üzerinde inceleme yetkisi verilerek, uyuşmazlığa konu dönem temettü alacağına ilişkin genel kurul kararları, yönetim kurulu kararları, faaliyet raporları, ilgili dönemlerde personele dağıtılan temettülere ilişkin evraklar ve sair şirket kayıtları incelenerek, ayrıca, önceki yıllarda davacı ile yakın veya benzer seviyelerde temettü alan işçilere dava konusu dönemde ödenen temettü hesap yöntemi, temettü listelerinden tespit edilerek ve tüm deliller birlikte değerlendirilerek, denetime elverişli olacak şekilde kıstelyevm esasına göre hesap içeren ek rapor alınarak sonuca gidilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 1.100,00 TL duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.