YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/14076
KARAR NO : 2014/18237
KARAR TARİHİ : 23.06.2014
MAHKEMESİ : Ankara 19. İş Mahkemesi
TARİHİ : 21/03/2013
NUMARASI : 2012/316-2013/161
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 01.02.1999 – 23.02.2012 tarihleri arası oto mekanik ustası olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı tarafından haksız olarak feshedildiğini, fazla mesai ücretlerinin ödenmediğini, davacının yıllık izinlerini kullanmadığını ücretinin de ödenmediğini, iş sözleşmesinin haksız feshedilmesi nedeni ile kıdem ve ihbar tazminatının ödenmediğini, davacının ulusal bayramların tamamında çalıştığını, davalı işyerinde prim uygulamasının bulunduğunu, davacının ücretinin 950,00 TL olduğunu aldığı primlerle bu ücretin 1.400,00 TL’yi bulduğunu beyanla kıdem ve ihbar tazminatı, ücret, fazla mesai, yıllık izin ücreti, genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının 01.05.1999-22.02.2012 tarihleri arasında çalıştığını, davacının 22.02.2012 tarihinde istifa ettiğini söyleyerek işyerinden ayrıldığını ve sonrasında da işe bir daha gelmediğini, davacının işe gelmemesi nedeni ile 03.03.2012 tarihinde iş sözleşmesinin feshedildiğini, davacının brüt 891,00 TL, net 737,60 TL ücret aldığını, aylık 150,00 TL yemek ücreti ödendiğini, Ekim 2011 ayından itibaren prim sistemine davacının ücret alacaklarının zamanaşımına uğradığını, davacının istifa etmesinin ertesi günü kendisine ait bir işyeri açtığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan deliller ve alınan bilirkişi raporundaki hesaplamalar dikkate alınarak davacının kıdem ve ihbar tazminatı, ücret, fazla mesai, yıllık ücretli izin, genel tatil ücreti alacaklarının kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı vekilince süresinde temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Uyuşmazlık iş sözleşmesinin işçi tarafından haklı nedene dayalı olarak feshedilip feshedilmediği noktasındadır.
İşçinin emeğinin karşılığı olan ücret işçi için en önemli hak, işveren için en temel borçtur. 4857 sayılı İş Kanunu’nun 32. maddesinin dördüncü fıkrasında, ücretin en geç ayda bir ödeneceği kurala bağlanmıştır.
4857 sayılı Kanun’un 24. maddesinin (II) numaralı bendinin (e) alt bendinde sözü edilen ücret, geniş anlamda ücret olarak değerlendirilmelidir. İkramiye, prim, yakacak yardımı, giyecek yardımı, fazla mesai, hafta tatili, genel tatil gibi alacakların ödenmemesi durumunda da işçinin haklı fesih imkânı bulunmaktadır.
Davacının 01.05.1999-23.02.2012 tarihleri arasında davalı işyerinde oto mekanik ustası olarak çalıştığı, iş sözleşmesinin haklı bir neden olmaksızın davalı tarafından 23.02.2012 tarihinde feshedildiğini ileri sürdüğü, davalı işverenliğinse davacının 23.02.2012 günü ve sonrasında mazeretsiz olarak işe gelmediğini, ihtarname göndermelerine rağmen işe başlamadığını bu nedenle davacının iş sözleşmesinin 4857 sayılı Kanun’un 25. maddesi uyarınca haklı nedenle feshedildiğini savunduğu, mahkemece iş sözleşmesinin davalı iş verenlikçe çalışma koşullarında esaslı değişiklik yapılmasının davacı tarafından kabul edilmemesi üzerine davalı tarafça haksız olarak feshedildiği değerlendirilerek davacının kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin kabulüne karar verilmiştir.
Somut olayda mahkemece dinlenen tanıkların, davacının geç ödenen ücretlerini talep etmesi üzerine işverenin “işine gelen çalışır işine gelmeyen çeker gider” dediğini belirttiği, bunun üzerine davacı işçinin ihtarname keşide ederek davalıdan işçilik alacaklarını talep ettiği, yapılan yargılama sonunda davacının ücret alacaklarına hükmedilmesine göre tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde davacının iş sözleşmesini ücretlerinin ödenmediğinden bahisle haklı nedenle feshettiği anlaşılmış olup, mahkemece ihbar tazminatı talebinin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.