Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/14040 E. 2014/16955 K. 11.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/14040
KARAR NO : 2014/16955
KARAR TARİHİ : 11.06.2014

MAHKEMESİ : Ankara 9. İş Mahkemesi
TARİHİ : 27/03/2013
NUMARASI : 2011/289-2013/233

Hüküm süresi içinde davalı ve asli müdahil avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin davalı Sayıştay Başkanlığının yemekhanesinde 01.07.1998 tarihinde aşçı olarak işe başladığını, işten çıkartıldığının söylendiği 26.01.2011 tarihine kadar çalıştığını, müvekkilinin iş sözleşmesi feshedilirken haklı yada geçerli sebep belirtilmediğini, taşeron firmaların işçisi olarak çalıştığını, aşçı başı olarak görev yaptığını, net 1.200,00 TL ücret aldığını, yıllık izinlerinin eksik kullandırıldığını, asıl işveren alt işveren ilişkisinin bulunduğunu belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Sayıştay Başkanlığı vekili, müvekkili kurumun 20.12.2010 tarihinde K. Group İnş. Nak. Taah. San. ve Tic. Ltd. şirketi ile imzaladığı sözleşme ile 275 işçinin işe başladığını, davacınında bu işçiler arasında olduğunu, davacının işveren veya Sayıştay hakkında şeref ve haysiyet kırıcı asılsız ihbar ve isnatlarda bulunması sebebiyle yüklenici firmaya bildirilerek değiştirilmesinin istendiğini, işten çıkartılmasına yönelik istemin bulunmadığını, davacının iş sözleşmesinin yüklenici firma tarafından feshedildiğini, davacıya yüklenici firmanın Siverek Devlet Hastanesindeki aşçılık pozisyonuna uygun başka bir görev için tebligat yapıldığını, davacının yeni işine başlamadığını, davacının hiç yıllık izin kullanmadan çalışmasının hayatın olağan akışına aykırı olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı ve müdahil taraf temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının yıllık izin alacağı bunulup bulunmadığı noktasındadır. Davacı taraf dava dilekçesinde yıllık izinlerini eksik kullandığını beyan etmiştir. Davacı şahitleri davacının yıllık izin kullandığını ancak süresini bilmediklerini belirtmişlerdir. Bu beyanlar dikkate alındığında davacının eksik kullandığı belirtilen yıllık izin süresinin açıklığa kavuşturulması gerekmektedir. Hal böyle olunca mahkemece davacı isticvap edilerek davacıya hangi yıldan kaç gün eksik izin kullandığını sorulmalı ve sonucuna göre değerlendirme yapılmalıdır.
3-Davalı taraf cevap dilekçesinde ilgili diğer deliller demek suretiyle yemin deliline de dayanmış olduğundan, davalı tarafa, yıllık izinlerini kullanıp kullanmadığı konusunda davacıya yemin teklif etme hakkı hatırlatılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsizdir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 11.06.2014 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi.