Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/14025 E. 2014/17077 K. 12.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/14025
KARAR NO : 2014/17077
KARAR TARİHİ : 12.06.2014

MAHKEMESİ : Ordu İş Mahkemesi
TARİHİ : 05/03/2013
NUMARASI : 2010/126-2013/91

Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, işe başladığı tarihten itibaren ödenmesi gereken ve taahhüt edilen ve bir kısım çalışanlara verilen yemek ve yol yardımlarının ödenmediğini belirterek yol yardımı ve yemek yardımı alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının 28.02.2010 tarihine kadar satış temsilciliğini sürdürdüğünü, şirket merkezi dışında yerleşik bir ofis bulunmadığını, bunların ulusal marketleri gezerek sorunlarını gidermek ve satış yapmakla görevli olduklarını, şirket çalışanlarının çoğunun sendikalı olduğunu, ancak davacının sendika üyesi olmadığını, kapsam dışı personel olduğunu, fabrika içerisinde çalışanlara yemek verildiğini, fabrika servislerinin de Ordu ilinde olduğunu, Ordu ili dışındakilere böyle bir imkanın olmadığını, şirketin yönetim kurulu kararı gereği Ordu dışında çalışan personele yol ve yemek yardımı yapılmadığını, dışarıda çalışanlara bu sebeple daha fazla maaş ödendiğini, dışarıdaki işçilerin bunu kabul ederek işe girdiklerini belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının sendika üyesi olmadığı ve dayanışma aidatı da ödemediği için yemek yardımı yardımından yararlanamayacağı, toplu iş sözleşmesinde servis ücretinin ne kadar olduğu, il dışında çalışan personele servis ücreti verilip verilmeyeceği, alamayanların bundan yararlanıp yararlanamayacağı konusunda herhangi bir hüküm bulunmadığı, yine yol ücretinin de ne kadar olduğu sözleşmelerde belli olmadığı, bu konuda herhangi bir belge de sunulmadığı gerekçesi ile davacının yol ücreti talebinin de yerinde olmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında davacının şirket merkezinde verilen yemek imkanlarından şehir dışında çalışması sebebi ile yararlanamaması sebebi ile bu ücretleri talep edip edemeyeceği konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda davacı davalı işyerine bağlı olarak başka bir ilde satış temsilcisi olarak çalıştığını, işe girerken taahhüt edilen ve bir kısım çalışana verilen yemek yardımının kendisine ödenmediğini iddia etmiştir. Davalı ise sadece şirket merkezinin bulunduğu fabrikada çalışanlara yemek verildiğini, Ordu dışında çalışan personele yemek yardımı yapılmadığını savunmuştur. Davalı şirket tarafından dosya içerisine sunulan 22.04.2010 tarihli yazıda, şirket bünyesinde düzenli bir yemek ve yol yardımı yapılmadığı, Ordu merkezde çalışan personele işyerinde yemekhanede yemek verildiği, şehir dışında görev yapan personele destek olması amacı ile 01.04.2009 tarihinde yemek yardımı uygulamasına başlandığı ve bu durumun 01.07.2009 tarihinde yemek çeki haline dönüştürüldüğü, ramazan ayında ise şehir dışında çalışan personele de yemek yenmeyen günler için yemek yardımı yapıldığı ifade edilmiştir. Davacının 01.04.2009 tarihinden öncesi için şehir dışında çalışan personele de yemek yardımı yapıldığına ilişkin dosyada delil bulunmadığından bu kısma ilişkin talebin reddi gerekir. 01.04.2009 tarihinden sonrası için ise yemek yardımı talep hakkı vardır. Davacının yemek yardımı alacağı bulunup bulunmadığı hususunda yeniden bir değerlendirme yapılması gerekir. Eksik inceleme ile verilen karar hatalı olup bu husus bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 12.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.