YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/14013
KARAR NO : 2014/18208
KARAR TARİHİ : 19.06.2014

MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 15. İş Mahkemesi
TARİHİ : 28/03/2013
NUMARASI : 2013/996-2013/126

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı belediyede 03.05.2007 tarihinde çalışmaya başladığını, 8 ay boyunca beyaz masada görev yaptığını, psikolojik açıdan yıprandığını, yerinin değiştirilmediğini, 29.08.2009 tarihinde haklı olarak işten ayırıldığını, müdürünün daveti üzerine aynı iş yerinde 11.11.2008 tarihinde çalışmaya başladığını, 15.02.2012 tarihinde haksız olarak iş sözleşmesinin feshedildiğini belirterek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai alacağının ödenmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının fazla mesai yapıp yapmadığı noktasındadır.
Davacı işçi, haftanın beş günü 08.30-17.00 saatleri arasında çalıştığını, yarım saat ara dinlenmesinin bulunduğunu, 01.10.2009-01.05.2010 tarihleri arasında haftanın üç günü akşam 20.30 ‘a kadar çalıştığını iddia etmiştir. Davalı vekili, fazla mesai alacağından ihaleyi alan şirketin sorumlu olacağını savunmuştur. Davacı tanıkları, davacının fazla mesai yaparak çalıştığına ilişkin beyanda bulunmamışlardır. Davalı tanıklarından Y.. E.., mesai saatlerinin yaz aylarında 08.30-17.00, kış aylarında 08.00-16.30 arasında olduğunu, cumartesi günleri program olduğunda dönüşümlü olarak 20.30’ a kadar çalışıldığında yerine hafta içi izin kullandırıldığını beyan etmiş, diğer davalı tanığı İ.. E.. ise, cumartesi etkinlik olduğunda dönüşümlü olarak 08.00-20.00 arasında çalışıldığını, aylık yirmi saat fazla mesai yapıldığını, cumartesi ve pazar çalışıldığında çalışılan gün kadar izin verildiğini beyan etmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davalı tanığın beyanına itibar edilerek davacının aylık yirmi saat , haftada beş saat fazla mesai yaptığı kabul edilmiştir. Mahkemece bir davalı tanığın beyanına dayanılarak davacının fazla mesai talebi kabul edilmişse de dayalılan davalı tanığın beyanı davacının fazla mesai yaptığını kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya koymamaktadır. Davacı tanıklarının beyanlarından da fazla mesai yapılmadığı anlaşıldığına göre ispatlanamayan fazla mesai alacağının reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 19.06.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.