Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/13766 E. 2014/16984 K. 12.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/13766
KARAR NO : 2014/16984
KARAR TARİHİ : 12.06.2014

MAHKEMESİ : İstanbul 7. İş Mahkemesi
TARİHİ : 16/04/2013
NUMARASI : 2011/80-2013/228

Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili davalı şirkete ait yurtdışı şantiyelerinde 01.08.1997- 01.01.2005 tarihleri arasında müvekkilinin havalandırma ustası olarak çalıştığını, iş bitimi yurda gönderildiğini ve iş sözleşmesinin haksız şekilde feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile izin alacağının tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının fasılalı çalışma yaptığını 11.08.1998- 02.09.1998 tarihleri arası moskovadaki çalışması dışında çalışma bulunmadığını alacakların zamanaşımına uğradığını projedeki görevinin bitmesi sebebi ile iş sözleşmesinin sona erdiğini davacının belirli süreli sözleşmeler ile çalıştığını bunu bilerek çalışmaya başladığını tazminat talep hakkı bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesinin haklı bir neden olmaksızın davalı tarafından sona erdirildiği, diğer taleplerine ilişkin alacakları da olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında hizmet süresine ilişkin uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda davacı 01.08.1997- 01.01.2005 tarihleri arasında çalıştığını iddia etmektedir. Davalı ise Sadece Moskova Ford projesinde 11.08.1998- 02.09.1998 arası 22 gün çalıştığını başka çalışması bulunmadığını savunmuştur. Hükme esas alınan ek bilirkişi raporunda davalı itirazları doğrultusunda 11.08.1998- 14.02.2001 tarihleri arasında çalışmasına göre hesaplama yapılmış ise de davacının 2001 sonrası F. M.şubesine ücretlerin yatırıldığına ilişkin itirazları dikkate alınarak banka kayıtları getirtilmeli, hizmet süresi şüpheye yer vermeyecek şekilde araştırılarak oluşacak sonuca göre karar verilmelidir. Davacının bahsi geçen itirazı karşısında eksik araştırma ve incelemeyle yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
3-Taraflar arasında işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, havalandırma ustası olarak çalışan davacı aylık net ücretinin 1050 usd olduğunu ileri sürmektedir. Davalı işveren davacının ücretinin saat başı 2.00 USD olduğunu savunmuştur. Dosyada mevcut ücret bordroları ve banka hesap ekstreleri davalı tarafın beyanını doğrulamaktadır. Yapılan emsal araştırmada sosyal iş sendikası 1800 TL ücret alabileceğini, istanbul ticaret odası ise işveren ile aralarındaki anlaşmaya bağlı ücret alabileceğini belirtmiştir. Mahkemece davalı tarafın beyanları doğrultusunda saati 2.00 USD üzerinden yapılan hesaplamaya itibar edilerek hüküm kurulmuştur. Ancak yapılan emsal ücret araştırması yetersizdir. Bu sebeple, araştırma genişletilerek, işçinin meslekte geçirdiği süre, işyerinde çalıştığı tarihler, meslek ünvanı ve fiilen yaptığı iş bildirilerek ilgili işçi ve işveren kuruluşlarından emsal ücretin ne olabileceği sorulmalı, neticeye göre tüm deliller yeniden bir değerlendirmeye tabi tutularak sonuca gidilmelidir. Eksik araştırma ve incelemeyle salt davalı beyanları esas alınarak yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 12.06. 2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.