Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/13757 E. 2014/21294 K. 03.07.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/13757
KARAR NO : 2014/21294
KARAR TARİHİ : 03.07.2014

MAHKEMESİ : İstanbul 7. İş Mahkemesi
TARİHİ : 16/04/2013
NUMARASI : 2011/79-2013/227

Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili davalı şirkete ait yurtdışı şantiyelerinde 30.06.1994- 28.12.2008 tarihleri arasında müvekkilinin elektrik enstrüman formeni olarak çalıştığını, iş bitimi yurda gönderildiğini ve iş sözleşmesinin haksız şekilde feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile izin alacağının tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, projedeki görevinin bitmesi sebebi ile iş sözleşmesinin sona erdiğini davacının belirli süreli sözleşmeler ile çalıştığını bunu bilerek çalışmaya başladığını tazminat talep hakkı bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesinin haklı bir neden olmaksızın davalı tarafından sona erdirildiği, gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, elektrik enstrüman formeni olarak çalışan davacı aylık net ücretinin 2200 usd olduğunu ileri sürmektedir. Davalı işveren davacının ücretinin saat başı 5.80 USD olduğunu savunmuştur. Dosyada mevcut ücret bordroları ve banka hesap ekstreleri davalı tarafın beyanını doğrulamaktadır. Yapılan emsal araştırmada yol iş sendikası 1911 TL ücret alabileceğini, istanbul ticaret odası ise taraflar arasındaki sözleşme ile ücretin belirlenebileceğini belirtmiştir. Mahkemece davalı tarafın beyanları doğrultusunda saati 5.80 USD üzerinden yapılan hesaplamaya itibar edilerek hüküm kurulmuştur. Ancak yapılan emsal ücret araştırması yetersizdir. Bu sebeple, araştırma genişletilerek, işçinin meslekte geçirdiği süre, işyerinde çalıştığı tarihler, meslek ünvanı ve fiilen yaptığı iş bildirilerek ilgili işçi ve işveren kuruluşlarından emsal ücretin ne olabileceği sorulmalı, neticeye göre tüm deliller yeniden bir değerlendirmeye tabi tutularak sonuca gidilmelidir. Eksik araştırma ve incelemeyle salt davalı beyanları esas alınarak yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
3- Taraflar arasında hizmet süresine ilişkin uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda davacı 03.08.1995- 03.06.1996 tarihleri arasında da davalı işyerinde çalıştığını hizmet süresine dahil edilmesi gerektiğini iddia etmektedir. Davalı ise 1994- 2008 tarihleri arasında fasılalı şekilde çalıştığını başka çalışması bulunmadığını savunmuştur. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda hizmet cetveline göre giriş çıkış yapılan tarihler dikkate alınarak hesaplama yapılmış ise de davacının 03.08.1995- 03.06.1996 tarihlerine ilişkin ücretlerinin Garanti bankası Ortaköy şubesine yatırıldığına ilişkin itirazları dikkate alınarak banka kayıtları getirtilmeli, hizmet süresi şüpheye yer vermeyecek şekilde araştırılarak oluşacak sonuca göre karar verilmelidir. Davacının bahsi geçen itirazı karşısında eksik araştırma ve incelemeyle yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir. Hizmet tespitine ilişkin çalışma kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi sonucu 03.08.1995- 03.06.1996 tarihleri arası çalışması kabul edildiği takdirde izin ücreti de yeniden hesaplanarak hüküm kurulmalıdır.
4- Taraflar arasında, işçilik alacaklarının ıslah tarihi itibariyle zamanaşımına uğrayıp uğramadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda davacı ödenmeyen bir kısım işçilik alacaklarını talep etmiş bilirkişi raporunda yapılan hesaplama üzerine dava konusu alacaklar 21.09.2012 tarihli ıslah dilekçesi ile arttırılmıştır. Davacının ıslah dilekçesine karşı davalı vekili tarafından yöntemine uygun biçimde zamanaşımı defi ileri sürüldüğü halde hafta tatili ve genel tatil talepleri bakımından zamanaşımı definin değerlendirilmesi için ek rapor alınmadan, mahkemece resen yapılan hesaplamada sehven dava dilekçesinde talep edilen zamanaşımına uğramayan miktarların eklenmemesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 03.07.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.