Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/13705 E. 2014/17977 K. 19.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/13705
KARAR NO : 2014/17977
KARAR TARİHİ : 19.06.2014

MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 16. İş Mahkemesi
TARİHİ : 12/03/2013
NUMARASI : 2013/269-2013/66

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, asıl işveren olan davalı İstanbul Deniz Otobüsleri A. Ş. ait Topçular İskelesinde, diğer davalı alt işveren C. Temizlik Bil. İşl. Oto Saığ. Hiz. İnş San A. Ş. işçisi olarak çalıştığını, ilk olarak İstanbul Deniz Otobüsleri A. Ş.’ne ait iskele ve gemilerin kafeterya ve temizlik işletmeciliğini yapan B. A. Ş.’de işe çalıştığını belirterek, fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacı ile müvekkili şirket arasında hizmet sözleşmesinin bulunmadığını, müvekkili şirket ile yüklenici C. Temizlik Bil. İşl. Oto Saığ. Hiz. İnş. San. A. Ş. arasındaki ilişkinin hizmet alımı işi olduğunu ve müvekkilinin ihale makamı olması nedeni ile davanın husumet yönünden reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davalının asıl işveren olarak davacının işçilik alacaklarından sorumlu olduğu değerlendirilerek, delil durumuna göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil günleri çalışma karşılığı ücret alacaklarının hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Söz konusu alacakların giydirilmiş brüt ücrete göre hesaplanması doğru olmayıp, çıplak brüt ücret tutarı esas alınarak hesaplanması gerekir.
Somut uyuşmazlıkta, hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil günleri çalışma karşılığı ücret alacaklarının hesaplamasına esas alınan ücreti, davalı işveren tarafından ibraz edilen bordroda gösterilen giydirilmiş brüt tutarına göre belirlenmiştir. İlgili bordronun incelenmesinde, hesaplamaya esas alınan ücret miktarı içerisine davacıya ödenen yol ve yemek yardımının dahil olduğu görülmektedir. Yukarıda da belirtildiği gibi fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil günleri ücret alacaklarının çıplak brüt ücret üzerinden hesaplanması gerekir. Hatalı bilirkişi raporu doğrultusunda karar verilmesi isabetsizdir.
3-Taraflar arasındaki diğer uyuşmazlık noktası ise, davacının hak kazandığı fazla çalışma ücretlerinin ödenip ödenmediği hususundadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Somut olayda, davalı tarafından dosyaya ibraz edilen ücret bordrolarının incelenmesinde, bu bordroların imzasız olduğu ancak ayda 22 saat fazla çalışma ücret tahakkuku bulunduğu görülmektedir. Davalı tarafça, ücret bordrolarında tahakkuk ettirilen miktarların davacı işçinin banka hesabına yatırılarak ödendiği ileri sürülmüştür. Mahkemece davacı işçiyle ait banka hesap kayıtları denetlenmeden hüküm kurulmuş olması hatalıdır. İlgili banka kayıtları celp edilerek, ücret bordrolarında fazla çalışma tahakkuku bulunan dönemlerde bordrolarda gösterilen miktarların davacıya ödendiği tespit edildiği takdirde, bu dönemler dışlanarak fazla çalışma ücret alacağı belirlenmelidir. Eksik incelemeye dayalı karar verilmesi hatalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 19.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.