Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/13557 E. 2014/17101 K. 12.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/13557
KARAR NO : 2014/17101
KARAR TARİHİ : 12.06.2014

MAHKEMESİ : Gebze 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 12/03/2013
NUMARASI : 2009/727-2013/149

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, montaj bölümüne bakımcı olan davacının hafta içi 08:00-18:00 saatleri arasında çalıştığını, akşam saat 18:00’den sonrasında makine problemlerinden dolayı ayda 2-3 defa geç saatlere kadar çalıştırıldığını, karşılığının ödenmediğini, Cumartesi/Pazar günleri 08:00-15:00 saatleri arasında çalıştığını, 1999-2004 yılları arasında gece iki defa 24:00’den sonra iki saat makinede kontrol için çalıştırıldığını ileri sürerek fazla mesai, gece nöbeti, hafta tatili ve genel tatil alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davacının yedi gün çalıştırıldığı iddiasının doğru olmadığını, ücretin fazla çalışmayı da içerecek şekilde düzenlendiğini, fazla çalışmayı da içeren bordroların ihtirazi kayıt konmaksızın imzalandığını, alacaklarının beş yıllık zamanaşımına uğradığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davacının normal haftalarda altı saat, ekstra çalışma yaptığı haftalarda ise on buçuk saat fazla mesai yaptığının kabulü ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili süresinde temyiz etmiştir.
Taraflar arasında davacının fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanamayacağı ile fazla çalışma sürelerinin tespiti bakımından uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda davalıya ait işyerinde montaj bölümünde bakımcı olarak çalışmakta olan davacının fazla mesai alacağına ilişkin olarak hükme esas alınan bilirkişi raporundaki hesaplamaya göre davacının normal haftalarda altı saat, ekstra çalışma yaptığı haftalarda ise on buçuk saat fazla mesai yaptığı şeklindeki tespit hatalıdır. Dosya kapsamı, davanın taraflarının anlatımları, yapılan işin niteliği, şahit beyanları, dosyadaki diğer diğer bilgi ve belgelere göre davacının haftada beş gün, 08.00 – 18.00 saatleri arasında çalıştığı; haftanın altı günü ise 08.00 – 15.00 saatleri arasında çalıştığı anlaşılmaktadır. Ara dinlenme süresinin düşümü ile haftada ortalama altı buçuk saat çalıştığı, her hafta için arıza çıkma ihtimaline göre de bir saat eklendiğinde yedi buçuk saat fazla mesai yaptığının kabulü dosya içeriğine uygun düşecektir. Mahkemece davacının fazla mesai alacağı bu şekilde hesaplandıktan sonra ve %30’dan aşağı olmamak üzere uygun bir takdiri indirim yapıldıktan sonra fazla mesai alacağının hüküm altına alınması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.