Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/13538 E. 2014/15813 K. 04.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/13538
KARAR NO : 2014/15813
KARAR TARİHİ : 04.06.2014

MAHKEMESİ : Gebze 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 11/04/2013
NUMARASI : 2011/211-2013/253

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin 22.11.2004-08.04.2011 tarihleri arasında davalı işyerinde şoför olarak çalıştığını, haftasonu tatillerinde çalıştığını, sürekli mesai bitiminden sonra harç karma işlerinde ve başka işlerde çalıştırıldığını, onsekiz saatten fazla çalıştığını, iş sözleşmesinin sözlü olarak feshedildiğini ve ertesi gün işe alınmadığını, yıllık izin kullanmadığını, 1.500,00 TL maaş aldığını belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının 22.11.2004-15.04.2011 tarihleri arasında çalıştığını, 15.04.2011-16.04.2011-17.04.2011 tarihlerinde devamsızlık yaptığını, işe gelmediği için istifa ettiğinin varsayıldığını, davacının 08.04.2011 tarihinde işten çıkartıldığı iddiasının doğru olmadığını, net 1.480,00 TL ücret aldığını, haftanın altı günü 08:00-12:00 13:00-17:00 saatleri arasında çalıştığını, iş durumuna göre fazla mesai yapıldığını ancak ücretinin ödendiğini, davacıya çoğunlukla 1.557,00 TL civarında ödeme yapıldığını, davacının fazla mesai, ulusal bayram genel tatil alacaklarının ödendiğini, yıllık izinlerini kullandığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının iş sözleşmesinin feshi noktasındadır. Davacı iş sözleşmesinin davalı tarafından haksız olarak feshedildiğini beyan etmiştir. Davalı taraf ise davacının devamsızlık yaptığını, işe gelmemesi sebebiyle istifa ettiğinin varsayıldığını ve bu şekilde işten çıkışının kuruma bildirildiğini belirtmiştir. Davacı şahidinin feshe ilişkin görgüye dayalı bilgisi bulunmamaktadır. Davalı şahitleri davacının işyerine devamsızlık yapması sebebiyle işten çıkartıldığını beyan etmişlerdir. Tüm dosya kapsamındaki bilgi ve belgeler, şahit beyanları hep birlikte değerlendirildiğinde davacının işyerinde devamsızlık yaptığı ve bu sebeple iş sözleşmesinin feshedildiği anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca davacının iş sözleşmesinin haklı sebeple feshedildiği gerekçesi ile kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin reddine karar verilmesi gerekli iken mahkemece yazılı gerekçe ile kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Taraflar arasındaki bir diğer uyuşmazlık konusu davacının fazla mesai alacağı bulunup bulunmadığı noktasındadır. Mahkemece hükme esasa alınan bilirkişi raporunda fazla mesai alacağının tahakkuk ettiği ayların dışlanacağının belirtilmesine rağmen davacının 2008 ve 2009 yıllarında imzalı ücret bordrolarına göre ek mesai kazancı adı altında fazla mesainin tahakkuk ettiği ayların dışlanmadığı anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca davacının belirtilen yıllarda fazla mesai alacağının tahakkuk ettiği aylar dışlanmadan fazla mesai alacağının hesaplanması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 04.06.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.