YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/13109
KARAR NO : 2013/13688
KARAR TARİHİ : 06.06.2013
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
… adına Avukat … ile Doğan Mühendislik Elekrtik San. ve Tic. Ltd. Şti. adına adına Avukat … Sarıgül, Devlet Hava Meydanları İletmesi adına Avukat … Tümür, Asel İnşaat Elektrik Ltd. Şti. adına Avukat …, ZHS İnş. Proje Mühendislik Dekorasyon Tesisat Mak. Elkt. Paz. San. Tic. Ltd. Şti. adına İflas idare memuru … aralarındaki dava hakkında Kayseri 1. İş Mahkemesinden verilen 14.05.2012 tarihli ve 20109/148 esas 2012/280 karar sayılı kararının, Dairenin 29.03.2013 tarihli ve 2012/16923 esas, 2013/6810 karar sayılı ilamıyla ONANMASINA karar verilmiştir. Davacı tarafından kararın maddi hataya dayandığı gerekçesiyle ortadan kaldırılması istenmiştir.
Davacı, iş sözleşmesinin haksız şekilde işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile izin ve fazla çalışma alacaklarını istemiştir.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, fazla çalışma alacağının reddine karar verilmiştir.
Kararın süresi içinde davacı vekili ve davalı DHMİ vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 29.03.2013 tarihli ve 2012/16923 esas, 2013/6810 karar sayılı ilamıyla onanmasına karar verilmiştir.
Davacı tarafından verilen 26.04.2013 tarihli dilekçede, Dairemizin 29.03.2013 tarihli ve 2012/16923 esas, 2013/6810 karar sayılı ilamıyla verilen onama kararının maddi hataya dayalı olarak verildiği ileri sürülerek kararın ortadan kaldırılması talep olunmuştur.
Dairemizce, dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, iki tarafın yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar verilmiş ise de, yeniden yapılan incelemede; davacının davalı işyerinde üç
günde bir 24 saat esasına göre çalıştığı ve 24 saat çalıştığı günler için fazla çalışma alacağına hak kazandığı anlaşılmakla, Dairemizin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararının maddi hataya dayandığı sonucuna varıldığından ortadan kaldırılmasına karar verildi, dosya yeniden ele alınıp incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin haksız şekilde işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile izin ve fazla çalışma alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı DHMİ ve davacı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1.Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2. Davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı ve yapmışsa fazla çalışma süresi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık söz konusudur.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 63. maddesinde, ilke olarak çalışma süresi haftada en çok kırkbeş saat olarak belirtilmiş, devamında tarafların anlaşması ile haftalık normal çalışma süresi işyerlerinde haftanın çalışılan günlerine, günde onbir saati aşmamak koşulu ile farklı şekilde dağıtılabileceği ifade edilmiştir.
4857 sayılı Kanun’un 41. maddesine göre fazla çalışma, haftalık kırkbeş saati aşan çalışmalardır. 63. madde hükmüne göre denkleştirme esasının uygulandığı hallerde, işyerinin haftalık çalışma süresi, normal haftalık iş süresini aşmamak koşulu ile bazı haftalarda toplam kırkbeş saati aşsa dahi bu çalışmalar fazla çalışma sayılmaz.
Davacı işçinin günde ortalama altı saatlik bir uyku ihtiyacı bulunduğu kuşkusuzdur. Öte yandan, dört saatlik bir sürede özel ihtiyaçları için gereklidir. Nitekim, 05.04.2006 gün 9-107/144 Karar sayılı Yargıtay Hukuk Genel Kurul Kararında da aynı olgu paylaşılmıştır.
4857 sayılı Kanun’a göre, günlük ondört saat çalışıldığı varsayılarak haftalık kırkbeş saat ölçütü doğrultusunda hesaplamaya gidilmelidir (HGK’nın 03.06.2009 gün 9-190/233 sayılı Kararı).
Somut olayda; davacının 01.08.2007-23.02.2009 dönemi için fazla çalışma alacağı talebinde bulunduğu, mahkemece gerekçesi açıklanmadan fazla çalışma alacağının reddedildiği anlaşılmaktadır. Mahkemece aldırılan bilirkişi raporunda ise, davacının yirmidört saat çalıştığı günlerde üç saat ara dinlenmesinin düşülmesi ile yirmibir saat çalışması olduğu, bunun da onbir saati geçen on saatinin fazla çalışma olduğu belirtilmiştir. İşyerinde yirmidört saat çalışılan günlerde Hukuk Genel Kurulunun kabulü gereği günlük fiili çalışma süresi en fazla ondört saat olabilir. Günlük onbir saati aşan çalışmaların da her
halükarda fazla çalışma kabul edildiği anlaşılmakla, davacının yirmidört saat çalıştığı günler için günde üç saat fazla çalışma yaptığı sonucuna varılmaktadır. Davacının fazla çalışma ücreti, belirtilen bu noktalar dikkate alınarak yeniden uzman bilirkişiye hesaplatılmalı, sonucuna göre bir karar verilmelidir. Yazılı şekilde fazla çalışma alacağının reddi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 06.06.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.