YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/12956
KARAR NO : 2014/16970
KARAR TARİHİ : 12.06.2014

MAHKEMESİ : İstanbul 7. İş Mahkemesi
TARİHİ : 30/03/2013
NUMARASI : 2011/334-2013/220

Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı taraf davacının davalı şirkete ait Rusya’daki şantiyelerinde proje müdürünün makam şoförü olarak 23.08.1993 – 19.07.2010 tarihleri arasında çalıştığını, en son çalıştığı şantiyeden iş bitimi gerekçesi ile gönderildiğini ve bir daha işe alınmadığını belirterek kıdem ve ihbar tazminatı tazminatı ile izin alacağının tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, yurda döndüktan sonra tekrar işbaşı yapmadığını 19.07.2010 tarihinde iş sözleşmesini kendisinin sonlandırdığını, savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, makam şoförü olarak çalışan davacı aylık net ücretinin 1.200 USD olduğunu ileri sürmektedir. Davalı işveren davacının ücretinin saat başı 3,34 USD olduğunu savunmuştur. Dosyada mevcut ücret bordroları ve banka hesap ekstreleri davalı tarafın beyanını doğrulamaktadır. Yapılan emsal araştırmada D.Yapı İş Sendikası proje müdürünün 1700-1900 TL ücret alabileceğini belirtmiştir. Mahkemece davalı tarafın beyanları doğrultusunda saati 3,34 ABD doları üzerinden yapılan hesaplamaya itibar edilerek hüküm kurulmuştur. Ancak yapılan emsal ücret araştırması yetersizdir. Bu sebeple, araştırma genişletilerek, işçinin meslekte geçirdiği süre, işyerinde çalıştığı tarihler, meslek ünvanı ve fiilen yaptığı iş bildirilerek ilgili işçi ve işveren kuruluşlarından emsal ücretin ne olabileceği sorulmalı, neticeye göre tüm delillerin yeniden bir değerlendirmeye tabi tutulmasıyla sonuca gidilmelidir. Eksik araştırma ve incelemeyle yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 12.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.