YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/12824
KARAR NO : 2014/18275
KARAR TARİHİ : 23.06.2014
MAHKEMESİ : Diyarbakır 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 20/03/2013
NUMARASI : 2012/605-2013/141
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin T.A.Ş.’de geçici işçi olarak çalışmakta iken 15.09.2007 tarihinde T.Diyarbakır su trübünü ve generatör fabrikası müdürlüğünde daimi işçi statüsüne alındığını, 15.09.2007 tarihinde kadro aldıktan sonra sendikalı olma hakkını kazandığını, 15.09.2007 tarihi ile 01.02.2011 tarihi arasında Batman Barajı Hes’deki çalışmalarında harcırahlarının kendisine ödenmediğini belirterek fazlaya ilişkin haklarını saklı tutmak suretiyle 25.000,00 TL harcırah alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davaya konu Batman Hidro Elektrik Santralinin, EÜAŞ Genel Müdürlüğü ile T. Genel Müdürlüğü arasında akdedilen sözleşmelerde belirtilen tarihler arasında müvekkili tarafından işletildiğini, buna bağlı olarak personel ihtiyacı olduğunu, Ankara ve Diyarbakır teşkilatlarından personel aktarımı yapılamadığından bu işletmelerde çalışmak üzere davacının da aralarında bulunduğu bir kısım personel tedarik edildiğini, davacının geçici görevle görevlendirilmediğini, özellikle bulunduğu yerdeki Hes işletmesinde çalıştırılmak üzere işe alındığını, davacının daimi ikametgahının da aynı mahalli sınırlar içinde olduğunu, davacının işyeri değişikliği sebebiyle göç harcırahı aldığını, beyanla davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının 15.09.2007 tarihinde Diyarbakır Jeneratör Fabrikasında montaj işçiliği görevine atandığı, asıl görev yerinin Diyarbakır ili olduğu ancak geçici görevle Batman Hidroelektrik Santralinde bakım görevini sürdürdüğü belirtilerek, davalı idarenin harcırah yönetmeliğine göre işveren tarafından dosyaya bildirilen harcırah tutarının davalıdan tahsiline karar verilmiş, karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içeriğine göre davacının 2005 yılında davalının EÜAŞ’dan ihale ile aldığı Mercan ve Batman Hidro Elektrik Santrallerindeki işler için işe alındığı ve bu işyerinde Geçici Hizmet Sözleşmeleri ile geçici işçi statüsünde çalışırken 15.09.2007 tarihinde daimi kadroya alınarak aynı işte çalışmaya devam ettiği, hidro elektrik santrallerinde işlerin bitimi ile de davacının davalı işverenin ülke çapındaki teşkilatlanma açısından sadece iki olan işyerlerinden Diyarbakır T. İşletme Müdürülüğüne (diğeri Ankara’daki merkez teşkilat) nakledilerek burada çalışmaya devam ettiği, 30.10.2007 tarihinde sendikaya üye olduğu Toplu İş Sözleşmesinin 61-b. maddesinde işyeri dışında yatılı göreve gidenlerin işyerinde uygulanan harcırah yönetmeliğine göre ödeme yapılacağının yazılı olduğu işyeri Yönetmeliği 5.a) maddede ise şirket tarafından işin icabına ve ihtiyaca göre geçici görevle şehir belediyesi hudutları dışında bir mahalle gönderilmeleri durumunda harcırahtan yaralanılacağının yazılı olduğu anlaşılmaktadır.
Somut olayda toplu iş sözleşmesinde yatılı görevle işyeri dışına gönderilenler için uygulanacak harcırah konusunda işyeri yönetmeliğine atıf yapılmıştır. Yönetmelik hükmünden ise işyerinde çalışmakta olan bir işçinin işin icabına ve ihtiyaca göre geçici görevle belediye sınırları dışından görevlendirmesi durumunda harcırahtan yararlanabileceği anlaşılmaktadır. Davalı işyerinin Ankara ve Diyarbakır dışında bir başka bir yerde teşkilatı veya şubesi yoktur. EÜAŞ’dan aldığı iş için davacıyı doğrudan bu işte çalıştırmak için ilk defa işe almış ve bu işte geçici işçi olarak 2005 yılından itibaren davacıyı çalıştırmıştır. 2007 yılında daimi kadroya geçen işçileri santrallerden alınan işler bitince işten çıkarılmak yerine Diyarbakır’daki İşletme Müdürülüğü bünyesine “Göç Harcırahları” ödenerek burada çalıştırılmaya devam edilmişlerdir. Fiili olarak aslında davacılar hep davalının EÜAŞ’dan aldığı santrallerdeki işlerde çalıştırılmış işe de bu sebeple alınmışlardır. Bu durumda işin icabına veya ihtiyaca göre bir yerden belediye sınırları dışında bir başka yere görevlendirme söz konusu değildir. Mahkemece harcırah ödenmesi uygulamasının amacına uygun düşmeyen bir yorumla davanın kabulüne karar verilmesi hatalı olmuştur.
Dosya arasına emsal nitelikli olarak sunulan ve işyerinde memur statüsünde çalışanlar için yapılan görevlendirmeler sebebiyle harcırah ödemesi yapılacağına dair kararlar açısından bu davacıların statü hukukundan doğan haklarının bulunduğu statü hukukunun işçiler için söz konusu olmayacağı tartışma dışıdır.
Öte yandan, davacı işçilerin iş sözleşmelerindeki koşullarda yapılan esaslı değişikliklere karşı her zaman 4857 sayılı İş Kanunu’nun 24. maddesinde öngörülen hakları da mevcuttur.
Yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgulara göre harcırah isteğinin reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi bozma sebebidir.
SONUÇ: Temyiz olunan mahkeme kararın yukarıda açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23.06.2014 günü oybirliği ile karar verildi.