Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/11719 E. 2014/7484 K. 09.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/11719
KARAR NO : 2014/7484
KARAR TARİHİ : 09.04.2014

MAHKEMESİ : Akhisar 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 12/02/2013
NUMARASI : 2012/422-2013/77

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin fiili 1996 yılından itibaren, resmi olarak 1998 yılı Ekim ayından itibaren davalı işyerinde çalışmaya başladığını, aylık 1.200,00 TL aldığını, haftanın yedi günü 06:00-00:00 02:00 saatleri arasında çalıştığını, son 6 ay maaşının ödenmediğini, ovada kaldığı dönemde haftada bir gün izin verildiğini, iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının 2009 Kasım ayında izne ayrılıyorum diyerek işten ayrıldığını, sonradan öğrendiklerine göre başka birinin yanında çalışmaya başladığını, davacının daha önceden bir kaç kez işten ayrıldığını başka yerlerde çalıştığını, ücretinin ödendiğini, davacının belirttiği gibi çalışmasının ve 6 ay ücret almamasının hayatın olağan akışına aykırı olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, hükme esas alınan bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
İş sözleşmesinin tarafları, asgarî ücretin altında kalmamak kaydıyla sözleşme özgürlüğü çerçevesinde ücretin miktarını serbestçe kararlaştırabilirler.
Çalışma yaşamında daha az vergi ya da sigorta primi ödenmesi amacıyla zaman zaman, iş sözleşmesi veya ücret bordrolarında gösterilen ücretlerin gerçeği yansıtmadığı görülmektedir. İmzalı bordrolarda yer alan ücretin gerçeği yansıtmadığı şüphesi ortaya çıktığında, bu konuda şahit beyanları gözetilmeli ve işçinin meslekte geçirdiği süre, işyerinde çalıştığı tarihler, meslek unvanı ve fiilen yaptığı iş bildirilerek sendikalarla, ilgili işçi ve işveren kuruluşlarından emsal ücretin ne olabileceği araştırılmalı ve tüm deliller birlikte değerlendirilerek bir sonuca gidilmelidir.
Somut olayda, davacı aylık ücretinin 1.200,00 TL olduğunu ileri sürmektedir. Davalı işveren davacının asgari ücret ile çalışmakta olduğunu savunmuştur. Davacı tanıklarının davacın ücretini bilmediklerini beyan ettikleri anlaşılmaktadır. Mahkemece emsal ücret araştırması yapılmamıştır. Hal böyle olunca davacının ücretinin tespiti bakımından mahkemece ilgili işçi ve işveren kuruluşlarından emsal ücret araştırması yapılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekir. Belirtilen yön gözetilmeden verilen karar hatalıdır.
3-Davalı tarafın ıslah dilekçesine karşı zamanaşımı itirazında bulunduğu anlaşılmakla, mahkemece zamanaşımı itirazı dikkate alınmadan karar verilmesi hatalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 09.04.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.