Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/11533 E. 2014/12607 K. 13.05.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/11533
KARAR NO : 2014/12607
KARAR TARİHİ : 13.05.2014

MAHKEMESİ : İzmir 7. İş Mahkemesi
TARİHİ : 28/03/2013
NUMARASI : 2011/417-2013/217

DAVA : Taraflar arasındaki, hafta tatili ile fazla çalışma ücreti ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı sebeplerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi taraflar avukatınca istenilmesi ve davacı avukatınca duruşma talep edilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 13.05.2014 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davacı adına Avukat Ö…S… ile karşı taraf adına Avukat E…. T..geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin işveren tarafından haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek, ihbar tazminatı ile fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti ve kıdem teşvik ödülü alacakları istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı işveren vekili, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, fazla çalışma ücreti ile hafta tatili ücreti alacaklarının davacıya ödenen prim ile karşılandığı gerekçesi ile reddine, diğer taleplerin ise kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı ve hafta tatillerinde çalışıp çalışmadığı hususları taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda, davacının ilaç tanıtım mümessili olduğu dosya içeriğindeki bilgi ve belgelerden anlaşılmaktadır. Satış ve tanıtım temsilcilerinin fazla çalışma yapıp yapmadıkları hususu, günlük faaliyet planları ile iş çizelgeleri de dikkate alınarak belirlenmelidir. Davacının işverence belirlenen aylık ve günlük faaliyet programı çerçevesinde doktor ve eczane ziyaretleri yaparak tıbbi tanıtım yaptığı tartışmasızdır. Davacı şahitleri, yapılan toplantılarla birlikte haftalık kırkbeş saati aşan çalışmaları açıklayan anlatımlarda bulunmuşlardır. Dosya kapsamından, davacının belli bir iş programı dahilinde çalıştığı, bu programın da işveren denetiminde olduğu anlaşılmaktadır. Öte yandan, işverence işçilere yapılan prim ödemesinin ise, belli satış rakamlarına ulaşılması karşılığı ödendiği anlaşılmakta olup, fazla çalışma karşılığı ödenen bir nitelik taşıdığına dair de bir veri bulunmamaktadır. Bu durumda, davacının çalışma programının haftalık kırkbeş saat olan kanuni çalışma süresinde tamamlanıp tamamlanamayacağı gerekirse konunun uzmanı bilirkişiden rapor alınarak tespit edilmeli ve dosyadaki diğer deliller de bir değerlendirmeye tabi tutularak, varsa fazla çalışma ücreti alacağı temel ücrete (prim dahil edilmeden) göre hesaplanmalı ve çıkan sonuca göre, fazla çalışma ücreti ile hafta tatili ücreti alacakları talebi yönünden bir karar verilmelidir. Mahkemece, eksik incelemeyle karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, davacı yararına takdir edilen 1.100,00 TL duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.