Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/11370 E. 2013/14593 K. 17.06.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/11370
KARAR NO : 2013/14593
KARAR TARİHİ : 17.06.2013

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı taraf, dava dışı Avcılar Belediyesi ile davacı şirket aralarındaki asıl işveren-alt işveren ilişkisinin 4857 sayılı İş Kanunu’nun 2. maddesine aykırı olduğu, bu ilişkinin muvazaalı bulunduğu konusunda davalı Bakanlık müfetişlerince düzenlenen raporun iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, yetki itirazında bulunmuş ve davaya bakmakla Çalışma Bölge Müdürlüğünün bulunduğu yerdeki mahkemelerin yetkili olduğunu savunmuştur.
Mahkemece, Çalışma Bölge Müdürlüğü’nün ikametgahı İstanbul Adliyesinin yargı sınırları içerisinde bulunduğundan yetkisizlik kararı verilmiştir.
Hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davanın kanuni dayanağı 4857 sayılı İş Kanunu’nun 3/2. maddesidir. 4857 sayılı Kanun’un 3/2. maddesi aynen “Bu Kanun’un 2. maddesinin altıncı fıkrasına göre iş alan alt işveren; kendi işyerinin tescili için asıl işverenden aldığı yazılı alt işverenlik sözleşmesi ve gerekli belgelerle birlikte, birinci fıkra hükmüne göre bildirim yapmakla yükümlüdür. Bölge müdürlüğünce tescili yapılan bu işyerine ait belgeler gerektiğinde iş müfettişlerince incelenir. İnceleme sonucunda muvazaalı işlemin tespiti halinde, bu tespite ilişkin gerekçeli müfettiş raporu işverenlere tebliğ edilir. Bu rapora karşı tebliğ tarihinden itibaren altı işgünü içinde işverenlerce yetkili iş mahkemesine itiraz edilebilir. İtiraz üzerine verilen kararlar kesindir. Rapora altı iş günü içinde itiraz edilmemiş veya mahkeme muvazaalı işlemin tespitini onamış ise tescil işlemi iptal edilir ve alt işverenin işçileri başlangıçtan itibaren asıl işverenin işçileri sayılır.” hükmünü içermektedir.
Kanun’un açık hükmü karşısında mahkemenin 4857 sayılı Kanun’un 3/2. maddesi çerçevesinde düzenlenen iş müfettiş raporuna karşı yapılan itiraz üzerine verdiği kararın kesin olduğu anlaşıldığından taraf vekillerinin temyiz istemlerinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Mahkemenin itiraz üzerine verdiği karar 4857 sayılı Kanun’un 3/2. maddesi uyarınca kesin olduğundan davacı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.06.2013 gününde oy birliği ile karar verildi.