YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/11348
KARAR NO : 2014/12430
KARAR TARİHİ : 12.05.2014

MAHKEMESİ : Kayseri 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 04/02/2013
NUMARASI : 2011/185-2013/42

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin 17.11.2005-15.02.2011 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığını davalı işveren tarafından iş sözleşmesinin performans düşüklüğü sebebiyle feshedildiğini, müvekkilinin davalı işyerinde gece vardiyasında asgari olarak oniki saat çalıştırıldığını, haftada bir gün yirmidört saat çalıştırıldığını, davalı işveren tarafından bordrolarda fazla mesai tahakkuk ettirildiğini şirketin kart okutma sistemi dökümlerinden de anlaşılacağı üzere davacı müvekkiline yapılan ödemeler hak edilen ücretin altında olduğunu, müvekkilinin hak etmiş olduğu fazla mesai ücretlerinin ödenmesi gerektiğini beyanla kıdem ve ihbar tazminatı, kötü niyet tazminatı, fazla mesai ücreti ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece davalıya usulüne uygun tebligat yapıldığı halde davaya cevap vermediği ancak ıslah dilekçesine karşı beyanlarında zamanaşımı definde bulunduğunu, takdiri indirim yapılması ve ödeme makbuzunun değerlendirilmesi gerektiğini ifade ederek davayı kabul etmediğini ve davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan deliller ve alınan bilirkişi raporu dikkate alınarak davacının kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, yıllık ücretli izin alacağı ve genel tatil ücreti alacağı taleplerinin kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da şahitle ispatı imkan dahilindedir.
Dosya içeriğinden davacı işçinin, 19.11.2005-15.02.2011 tarihleri arasında davalı işyerinde kurye olarak çalıştığı, iş sözleşmesinin davalı tarafından haklı neden olmaksızın feshedildiği, mahkemece hükme esas teşkil eden bilirkişi raporunda davacının fazla mesai ücretinin işyeri giriş-çıkış kayıtları ve şahit beyanları değerlendirilerek hesaplandığı, imzalı bordrolarda görülen fazla mesai tahakkuklarının mahsup edildiği, davacının haftanın altı günü 19:30-07:30 saatleri arasında çalıştığı ve haftada on sekiz saat fazla mesai yaptığının kabul edildiği anlaşılmıştır.
Mahkemece karara esas alınan bilirkişi raporunda davacının 28.08.2010-15.02.2011 tarihleri arasındaki fazla çalışmalarının tanık beyanlarına göre belirlendiği halde takdiri indirim yapılmaması, davalının ibraz ettiği ve imzası davacı tarafından inkar edilemeyen fazla mesai tahakkuku bulunan bordrolara göre 2011 yılı Eylül, ekim ve kasım aylarının fazla mesai hesabından dışlanmaması ve dosyada bulunan 14.11.2008 tarihli davacıya fazla mesai ve genel tatil ücreti ödendiğine dair banka ödeme dekontunun değerlendirilmemesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
2-Davacı tarafından talep edilmeyen yıllık ücretli izin alacağı hakkında hüküm kurulması ve talep edilen ihbar tazminatı hakkında karar verilmemesi hatalı olmuştur.
3-Fazla mesai ve genel tatil alacaklarının ıslah talebiyle artırılan miktarına ıslah tarihinden itibaren faiz uygulanması gerekirken, dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesine karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.