Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/11319 E. 2014/12891 K. 14.05.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/11319
KARAR NO : 2014/12891
KARAR TARİHİ : 14.05.2014

MAHKEMESİ : Bulanık Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 22/02/2013
NUMARASI : 2008/15-2013/153

Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin haksız şekilde işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile kötüniyet tazminatı, izin, fazla çalışma, hafta ve genel tatil alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının iş sözleşmesinin haklı sebeple feshedildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı ve davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı temyizi yönünden;
Taraflar arasında izin alacağının varlığı hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacının yıllık izin talebi hükme esas alınan bilirkişi raporunda her hangi bir belge bulunmadığı için hesaplanmadığından reddedilmiştir. İşyerinde en az bir yıl çalışan işçi yıllık izin almaya hak kazanır. Yıllık izin hakkı bir yıllık sürenin dolmasıyla doğar. Yıllık izin ücreti alacağı ise feshe bağlı haklardan olup sözleşmenin sona ermesiyle talep edilebilir hale gelir. Yıllık ücretli izin alacağının talep edilebilmesi için sözleşmenin sona ermesi yeterli olup sözleşmenin kim tarafından sona erdirildiği, haklı sebeple feshedilip feshedilmediği önem arzetmez. Yıllık izin hakkının kullanıldığı veya karşılığının ödendiği davalı tarafından yıllık izin defteri, yazılı ödeme belgesi gibi belgelerle ispatlanmalıdır. Somut olayda davacının yıllık izin hakkını kullandığı veya yıllık izin hakkının karşılığı olan ücretin ödendiği davalı tarafından ispatlanamamıştır. Mahkemece davacının yıllık izin alacağı talebinin kabulüne karar vermek gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yıllık izin alacağının reddine dair verilen karar hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Kabule göre de davacının hizmet tespit davası ile kesinleşen 2001-2007 arası çalışmasına göre 921,65 TL ihbar tazminatına hak kazandığı halde Sosyal Güvenlik kayıtlarına göre yapılan hesaplamaya itibar edilerek 661,24 TL nin hüküm altına alınması hatalıdır.
3-Davalı temyizi yönünden;
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da şahitle ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan şahitlerin anlatımlarına değer verilemez.
Fazla çalışmanın belirlenmesinde 4857 sayılı İş Kanunu’nun 68. maddesi uyarınca ara dinlenme sürelerinin dikkate alınması gerekir.
Somut olayda, davacının inandırıcı delillerle fazla çalışma yaptığını ispatlayamadığından davanın reddine karar verilmesi gerekirken, davacı ile aralarında kan bağı olan işi ve işyerini bilebilecek durumda olmayan kardeşlerinin tanık olarak beyanlarına itibarla tespit edilen fazla çalışma alacağının hüküm altına alınması hatalıdır. Mahkemece fazla mesai alacağının reddine karar verilmelidir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 14.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.