YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/11289
KARAR NO : 2014/12883
KARAR TARİHİ : 14.05.2014

MAHKEMESİ : Diyarbakır 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 25/02/2013
NUMARASI : 2009/399-2013/114

Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, mermer ocağında ağır çalışma şartları altında çalıştığını fazla çalışma alacaklarını ödenmemesi sebebi ile iş sözleşmesini ihtarname göndererek haklı sebeple feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile izin, fazla çalışma ve genel tatil alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının iş sözleşmesini istifa ederek sonlandırdığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne; izinlerini kullandığı anlaşıldığından izin alacağının ise reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı temyizi yönünden ;
İşverenin dava tarihinden önce temerrüde düşürülmesi durumunda, istekle bağlı olarak temerrüt tarihinden itibaren faiz yürütülmelidir.
Somut olayda davacının 15.06.2009 tarihinde gönderdiği ihtarname ile alacaklarının ödenmesini istediği; davalı işvereni dava tarihinden önce 16.06.2009 tarihinde temerrüde düşürdüğü anlaşılmaktadır. Mahkemece talep doğrultusunda temerrüt tarihi yerine dava ve ıslah tarihinden itibaren faize karar verilmesi hatalıdır.
3-Davalı temyizi yönünden;
a)Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür.
Somut olayda davacı mermer ocağında bakımcı olarak sabah 07:00- akşam 19:00 arası yedi gün çalıştığını iddia etmiştir. Davacı şahidin fazla çalışmaya ilişkin bilgisi olmadığı, davalı şahitlerince mermer ocağın yirmidört saat çalıştığı, vardiyalı çalışma yapıldığı, ihtiyaç olduğunda gidip çalıştıkları sabit çalışmaları bulunmadığı beyan edilmiştir. İşyerinde vardiya sistemi ile çalışıldığı belirtilmiş ise de ikili ya da üçlü vardiya sisteminden hangisinin uygulandığı açıklığa kavuşturulmamıştır. Öncelikle davacının çalışma şekli ortaya konulmalı, gerekirse davalı işyerinin tüm kayıtları üzerinde bilirkişiye yerinde inceleme yetkisi verilerek veya keşif icra edilerek çalışma sistemi tereddüte yer vermeyecek biçimde biçimde açıklığa kavuşturulduktan sonra sonucuna göre yapılan işin niteliği dikkate alınarak günlük çalışma süresi belirlenmeli, davalı işyerinin özellikleri de gözönüne alınarak davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı ve yapmışsa miktarı belirlenmelidir. Mahkemece eksik araştırma ve inceleme ile karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
b)Kabule göre de hükme esas alınan bilirkişi raporunda 07.00-19.00 arası fiili çalışmadan ara dinlenme düşülmeden yapılan hesaplamaya itibar edilerek hüküm kurulması isabetli görülmemiştir. Yargıtay’ın içtihatlarıyla istikrar kazanmış uygulamalarına göre onbir saat ve üstündeki çalışmalarda ara dinlenme süresi bir buçuk saat kabul edilerek hesaplama yapılması gerekir. Belirtilen yön gözetilmeden verilen karar hatalı olmuştur.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 14.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.