YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/11076
KARAR NO : 2014/12901
KARAR TARİHİ : 14.05.2014
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 8. İş Mahkemesi
TARİHİ : 18/12/2012
NUMARASI : 2011/916-2012/1167
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin 01.01.2005-31.07.2011 tarihleri arasında davalı belediyenin Kültür Müdürlüğünde taşeron şirketlerde işçi olarak çalıştığını, net 1.103,00 TL ücret aldığını, 08:30-18:00 saatleri arasında haftanın altı günü çalıştığını, yıllık izin kullanmadığını, resmi bayramların tamamında dini bayramların ilk iki günü dışında çalıştığını, müvekkilinin kanuni işçilik haklarının ödenmemesi nedeniyle iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini belirterek kıdem tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının 01.01.2006 tarihinde çalışmaya başladığını, yıllık izinlerini kullandığını, dini resmi bayramlarda kütüphane ve çocuk kulüplerinin kapalı olması nedeniyle çalışma olmadığını, kendi isteği ile işten ayrıldığını, husumet itirazında bulunduklarını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı tarafından temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının hizmet süresinin tespiti noktasındadır. Davacı 01.01.2005-31.07.2011 tarihleri arasında taşeron şirketlere bağlı olarak davalı belediyede çalıştığını beyan etmiştir. Davacının sigortalı hizmet cetveli incelendiğinde davacının işe başlama tarihinin 02.01.2006 tarihi olduğu anlaşılmaktadır. Davacı sigortalı hizmet cetvelinde belirlenen çalışma süresinin dışında davalı işyerinde çalışmasının bulunduğunu elverişli delillerle ispatlayamamıştır. Hal böyle olunca mahkemece davacının hizmet süresinin sigortalı hizmet cetveline göre belirlenmesi ve bu hizmet süresine göre işçilik alacaklarının hesaplanması gereklidir. Mahkemece hizmet süresi talep gibi kabul edilerek yapılan hesaplamaya itibar edilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Taraflar arasındaki bir diğer uyuşmazlık konusu davacının ulusal bayram ve genel tatil alacağının bulunup bulunmadığı noktasındadır. Davacı resmi bayramların tamamında, dini bayramların ilk iki günü dışında çalıştığını beyan etmiştir. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının talebi gibi ulusal bayram genel tatil alacağı hesaplanmıştır. Davacı tanıklarından birtanesi davacı ile aynı birimde çalışmadığı, diğer davacı tanığın ise duyuma dayalı olarak davacının ulusal bayram genel tatil günlerinde çalıştığını beyan ettiği anlaşılmaktadır. Davacı ulusal bayram genel tatil çalışmasını ispatlayamamıştır. Hal böyle olunca mahkemece ulusal bayram genel tatil alacağının reddine karar verilmesi gerekirken kabulüne ilişkin karar hatalı olup bu hususta bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 14.05.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.