Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/11048 E. 2014/12373 K. 12.05.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/11048
KARAR NO : 2014/12373
KARAR TARİHİ : 12.05.2014

MAHKEMESİ : Bakırköy 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 21/01/2013
NUMARASI : 2009/494-2013/17

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin haksız şekilde işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile izin, ücret, asgari geçim indirimi, fazla çalışma, hafta ve genel tatil alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının kendi isteği ile işten ayrıldığını ve ödenmeyen işçilik alacağı bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 297/2. maddesinde “(2) Hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir.” hükmüne yer verilmiştir.
Mahkemece; davacının asgari geçim indirimi talebi hakkında olumlu ya da olumsuz bir hüküm kurulmadığı anlaşılmaktadır. Davacının asgari geçim indirimi talebi hakkında olumlu ya da olumsuz bir hüküm kurulmaması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Davacı işçinin hafta tatillerinde çalışıp çalışmadığı ve hafta tatili alacağına hak kazanıp kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda, davacının kamyon şoförü olarak A….. mevkiindeki kum ocaklarından aldığı kumları K….’daki beton santrallerine taşıdığı ve çalışmanın geçtiği güzergahın mesire alanı olduğu iddiasına göre; İstanbul Büyükşehir Belediyesi Ulaşım Daire Başkanlığının 01.06.2006 tarihli kararında da mesire ve sayfiye yer trafığinin başlaması sebebiyle Mayıs-Haziran-Temmuz-Ağustos-Eylül aylarında yoğun trafik olduğundan hafta sonlarında kamyon trafiğinin bu yerlerde yasaklandığı belirtilerek, bu dönemden sonra hafta tatili çalışmasının mümkün olmayacağı davalı tarafından savunulmuştur. Bu durumda, öncelikle davacının kum taşıdığı güzergahın hafta sonu kamyon trafiğine yasaklanan güzergahlardan olup olmadığının ve bu kararın hangi yıllar için geçerli olduğunun kararı veren belediyeden sorularak alınacak cevaba göre davacının hafta tatili alacağının değerlendirilmesi gerekirken, eksik inceleme ve araştırma ile karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç : Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 12.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.