Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/10869 E. 2014/12937 K. 15.05.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/10869
KARAR NO : 2014/12937
KARAR TARİHİ : 15.05.2014

MAHKEMESİ : Bakırköy 7. İş Mahkemesi
TARİHİ : 28/03/2013
NUMARASI : 2010/82-2013/222

Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, haklı nedenlerle iş sözleşmesini feshettiğini ödenmeyen kıdem tazminatı, ücret, yıllık izin, ihbar, yol yemek, prim, harcırah ve fazla çalışma alacaklarını davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar taraflar vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre; davacının tüm, davalının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.Davacı, dava dilekçesinde hafta içi 08:30-19:00 arası, hafta sonu ise 16:00’ya kadar çalıştığını belirtmiştir. Dosya içerisinde yer alan 17.06.2009 tarihli mailde ise hafta içi 09:00-19:00 saatleri arası çalıştığını ifade etmiştir. Bilirkişi tarafından hazırlanan raporda davacının 08:30-19:00 arası, hafta sonu ise 16:00’ya kadar çalıştığı esas alınarak hesaplama yapılmıştır. Davacının, davalı işyerinde hafta içi çalışma saatlerinin dosyada yer alan maile göre 09:00-19:00 saatleri arası kabul edilerek hesaplama yapılmalıdır. Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 15.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.