Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/10867 E. 2014/12942 K. 15.05.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/10867
KARAR NO : 2014/12942
KARAR TARİHİ : 15.05.2014

MAHKEMESİ : Erzurum İş Mahkemesi
TARİHİ : 04/04/2013
NUMARASI : 2011/483-2013/235

Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı, kıdem tazminatı, ve fazla çalışma alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kıdem tazminatı talebinin reddi ile fazla çalışma alacaklarının kabulüne kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre; davalının ve davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacının kıdem tazminatına hak kazanıp kazanmadığı uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda; davacı 1475 sayılı Kanun’un 14/5. maddesi uyarınca iş sözleşmesini feshettiğini belirtmiş ise de mahkemece davacının emeklilik koşullarını sağlayamadığı, akdin fesihinden sonra başka işverenler nezdinde çalışmaya başladığı gerekçeleri ile kıdem tazminatına yönelik talebi reddedilmiş ise de karar dosya içeriğine uygun düşmemektedir. Davacının sigortalılık süresi ve prim gün sayısı değerlendirildiğinde davacının kıdem tazminatı hak kazandığı anlaşılmıştır. Bu sebeple, davacının kıdem tazminatı yönelik talebin kabulü gerekirken reddi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
3- Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda; mahkemece hükme esas alınan ve davacı tanık beyanlarını dayanak alan bilirkişi raporuna göre haftanın beş günü 08:30-19:30 arası çalışıldığı buna göre de haftalık 2.5 saat fazla çalışma yaptığı hesaplanmıştır. Ancak davacı tanıklarının davacı ile birlikte çalıştığı dönemleri ile tanık beyanları birlikte değerlendirildiğinde davacının fazla çalışma yaptığı tespit edilememiştir. Mahkemece; davacı tarafından ispat edilmeyen fazla çalışma ücreti isteğinin reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi hatalı olu,p bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 15.5.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.