YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/10467
KARAR NO : 2014/11894
KARAR TARİHİ : 07.05.2014
MAHKEMESİ : Çorlu 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 26/02/2013
NUMARASI : 2011/268-2013/178
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, davalı işyerinde 27.10.2006-07.02.2011 tarihleri arasında mağaza şefi olarak çalıştığını, net 700,00 TL ücret aldığını, bu ücreti almasına rağmen davalı işyerinde aynı statüde çalışan işçilere 900,00 -1.000,00 TL ücret verildiğini, çok defa hak kazandığı ücretin verilmesini istemesine rağmen taleplerinin karşılık bulmadığını, 2009 yılından beri hak ettiği zammın yapılmadığını, işi bırakması amacıyla fazla çalıştırıldığını, haftalık izinlerini 6 ay boyunca kullanmadığını, 2007 yılına ait yıllık iznini kullanmadığını, her gün günde 10 saat çalışmasına rağmen fazla mesai ücreti alamadığını, 20.01.2011 tarihinde işten ayrılacağını mağaza müdürüne bildirdiğini ve 07.02.2011 tarihinde işten ayrıldığını belirterek kıdem tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının 07.02.2011 tarihinden itibaren amirinin bilgisi olmaksızın işe devamsızlık yaptığını, işe gelmemesi üzerine 14.02.2011 tarihinde ihtarname gönderildiğini, ihtarnameye cevap vermediğini ve iş sözleşmesinin haklı sebeple feshedildiğini, mesai saatlerinin yasaya uygun olduğunu, hiçbir ücret alacağının bulunmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iş sözleşmesinin davacı işçi tarafından çalışma saatlerinin uzun olması, karşılığının ödenmemesi ve çalışma koşullarından memnun olmadığı gerekçesiyle sözlü olarak haklı nedenle feshedildiği gerekçesiyle hükme esas alınan bilirkişi raporundaki hesaplamalara göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla mesai alacağının bulunup bulunmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının fazla mesai süresi hesaplamasında hafta tatili çalışma süreside eklenerek heseplama yapılmıştır. Fazla mesai süresi hesaplamasında hafta tatili normal çalışma süresinin dikkate alınması mükerrer ödemeye neden olacağı açıktır. Bu nedenle fazla mesai süresinin hesaplanmasında hafta tatili normal çalışma süresinin dikkate alınmaması gereklidir. Ayrıca bilirkişi raporunda fazla mesai tahakukku bulunan bir kısım aylar dışlanarak hesaplama yapılmış ise de, davacının ücret bordroları incelendiğinde 2009 Ağustos ve Kasım aylarında da fazla mesai alacağının tahakkuk ettiği ve davacıya ait hesap ekstresine göre bu ayların ücretlerinin ödendiği anlaşılmakla, bu aylarında fazla mesai hesaplanmasında dışlanması gereklidir. Bu gerekçelerle mahkemece verilen karar hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 07.05.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.