Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/10261 E. 2014/11803 K. 07.05.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/10261
KARAR NO : 2014/11803
KARAR TARİHİ : 07.05.2014

MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 8. İş Mahkemesi
TARİHİ : 27/02/2013
NUMARASI : 2011/961-2013/51

Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 11.07.2006-08.08.2011 tarihleri arası 1.830,00 TL net ücretle mobilya ustası olarak çalıştığını, yemek ve servis hizmeti verildiğini, primlerin gerçek ücretten gösterilmemiş olması, fazla çalışma ücretlerinin ve resmi bayram çalışma ücretlerinin ödenmemiş olması, yıllık izinlerin kullandırılmamış olması sebebi ile iş sözleşmesini haklı nedenle sona erdirdiğini iddia ederek kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti, izin ücreti, resmi bayram ücreti ve ücret alacağının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının kıdem kendisinin işi terk ettiğini, kıdem tazminatı alamayacağını, yıllık izinleri kullandığını, ücretlerinin ödendiğini, fazla çalışma ve ulusal bayram ve genel tatil ücretlerinin ödendiğini ifade ederek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçinin iş sözleşmesini feshetmekte haklı olduğu, diğer taleplerine ilişkin alacakları da bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Ücretin miktarı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık vardır.
Kural olarak ücretin miktarı ve ekleri gibi konularda ispat yükü işçidedir. Çalışma yaşamında daha az vergi ya da sigorta pirimi ödenmesi amacıyla zaman zaman, iş sözleşmesi veya ücret bordrolarında gösterilen ücretlerin gerçeği yansıtmadığı görülmektedir.
Bu durumda gerçek ücretin tespiti önem kazanır. İşçinin kıdemi, meslek unvanı, fiilen yaptığı iş, işyerinin özellikleri ve emsal işçilere ödenen ücretler gibi hususlar dikkate alındığında imzalı bordrolarda yer alan ücretin gerçeği yansıtmadığı şüphesi ortaya çıktığında, bu konuda şahit beyanları gözetilmeli ve işçinin meslekte geçirdiği süre, işyerinde çalıştığı tarihler, meslek unvanı ve fiilen yaptığı iş bildirilerek ilgili kuruluşlarından emsal ücretin ne olabileceği araştırılmalı ve tüm deliller birlikte değerlendirilerek bir sonuca gidilmelidir.
Somut olayda; davacı 1.850,00 TL net ücret aldığını iddia ederken davalı ücret konusunda beyanda bulunmamıştır. Davacı şahitleri davacıyı doğrularken davalı şahitleri ücret konusunda açıklamada bulunmamışlardır. Esnaf odasından mobilya ustası olan davacının 1.150,00 TL alabileceği bildirildiğinden bu ücret esas alınmış ise de, yukarıdaki esaslara göre bu araştırmanın yapılarak sonucuna göre davacının ücretinin tespiti ile taleplerinin hüküm altına alınması gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması hatalıdır.
Sonuç : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 07.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.