YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/10203
KARAR NO : 2014/11795
KARAR TARİHİ : 07.05.2014
MAHKEMESİ : Ankara 16. İş Mahkemesi
TARİHİ : 12/03/2013
NUMARASI : 2011/455-2013/138
Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı işveren ait işyerinde elektrik ustası olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin haksız sona erdirildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma ücretlerinin hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesinin mazeretsiz devamsızlık yapması sebebiyle haklı olarak sona erdirildiğini, davacının fazla çalışma yapmadığını, iddia ettiği ücretin yerinde olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini fazla çalışma ücretlerinin ödenmemesi ve ücretin miktarının sigortaya tam olarak yansıtılmaması sebebiyle haklı sebeple feshettiği, ayrıca fazla çalışma yapmasına rağmen fazla çalışma ücretlerinin ödenmediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini fazla çalışma ücretlerinin ödenmemesi ve ücretin miktarının sigortaya tam olarak yansıtılmaması sebebiyle haklı sebeple feshettiği, ayrıca fazla çalışma yapmasına rağmen fazla çalışma ücretlerinin ödenmediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmesi isabetlidir.
Ancak dosya kapsamında yer alan 22.02.2011 keşide, 25.02.2011 tebliğ tarihli ihtarname ile verilen yedi günlük süre sonunda davalının 05.03.2011 tarihinde temerrüdün gerçekleştiği anlaşılmaktadır. Bununla birlikte hükümde maddi hata yapılarak temerrüt tarihi 04.03.2012 tarihi olarak belirtilmiştir. Öte yandan bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
Sonuç:
Temyize konu olan kararın hüküm kısmında 2. Fıkrada yer alan “2.201,06 TL. net fazla mesai alacağının temerrüt tarihi olan 04.03.2012 tarihinden,” cümlesinin hükümden çıkarılarak yerine “2.201,06 TL. net fazla mesai alacağının temerrüt tarihi olan 05.03.2011 tarihinden,” cümlesinin eklenmesi suretiyle hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinden 0,90 TL’nin davacıya, arta kalanın davalıya yükletilmesine, 07.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.