Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2012/6968 E. 2012/26791 K. 29.11.2012 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/6968
KARAR NO : 2012/26791
KARAR TARİHİ : 29.11.2012

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, fazla çalışma ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı (Sağlık Bakanlığı Balıkesir … ) avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı taraf, davacının Balıkesir Devlet Hastanesinde 01.06.2003 yılında temizlikçi olarak davalı şirket bünyesinde görev yaptığını, Balıkesir Devlet Hastanesinin asıl işveren olduğunu, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Bursa Bölge Çalışma Müdürlüğünce 2008 yılı için çalışanların her gün birer saat fazla çalışma yaptırıldığı ve fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğinin tespit edildiğini, bu durumun davacının işe girdiğinden beri aynı şekilde devam ettiğini, davacının işe giriş tarihi olan 01.06.2003 tarihinden işten çıkış tarihi olan 31.12.2008 tarihine kadar ki süre de beş yıl, altı ay, üç gün çalışma süresinin olduğunu, davacının fazla çalışmadan doğan alacaklarının ödenmesi için davalı kuruma 20.03.2009 tarihli yazısını ve davalı şirkete Balıkesir 1. Noterliğinin 06.02.2009 tarih ve 2060 yevmiye nolu ihtarnamenin gönderilmesine rağmen davacıya herhangi bir ödeme yapılmadığını belirterek bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı taraf davalı şirketin Kamu İhale Kanunu çerçevesinde ihale alarak Balıkesir Devlet Hastanesine temizlik hizmeti verdiğini, bu hizmeti sunarken ihale ve sözleşmesi mukabilinde bu projelerde çalışanların her türlü haklarının eksiksiz ödendiğini, davalı şirketin hastane idaresince tayin edilen kural ve talimatları uygulamaktan başka seçenek ve yetkisinin bulunmadığını, davacının 2003 yılından bu yana fazla mesai, hafta sonu ve resmi-dini bayramlarda fazla çalışma yapıldığı gibi iddialarının hiçbir kanuni geçerliliğinin bulunmadığını, olağan dışı durumlarda yaptırılan fazla mesai uygulamalarında çalıştırılan personelin haklarının eksiksiz olarak ödendiğini belirterek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece davacının temizlik personeli olarak görev yaptığını, 2003 yılı ile 2008yılı arasında bir saatlik ara dinlenmesi çıkarıldığında ellibir saat haftalık çalışması yapılmış olup haftada altı saat fazla çalışma yapıldığı, 2008 yılından sonra bu sürenin üç saate indirildiği buna göre davacının 3.623,07 TL fazla çalışma ücreti alacağı tespit edildiği gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı tarafça temyiz edilmiştir.
Somut olayda dava alt işverenle birlikte asıl işveren olarak Balıkesir Devlet Hastanesi Başhekimliğine yöneltilerek açılmıştır. Davalı olarak gösterilen hastanede ayrı bir hastane işletmesi olduğu ileri sürülmediğine göre davada tüzel kişiliği olmayan Balıkesir Devlet Hastanesi Başhekimliğinin taraf olması mümkün değildir. Davanın hastane başhekimliğine yöneltilmesi durumu temsilde yanılgı halini oluşturduğundan dava Sağlık Bakanlığına yöneltilerek usule uygun biçimde taraf teşkili sağlanmadan sonuca gidilmesi doğru bulunmamıştır.
Öncelikle davanın Sağlık Bakanlığına yöneltilerek taraf teşkili sağlanmalı, bundan sonra davalılar arasında asıl işveren-alt işveren ilişkisini oluşturan hizmet alım sözleşmesi ve dayanağı şartnameler getirtilmeli, asıl işveren tarafından alt işveren işçilerinin çalışmalarını denetlemeye yönelik olarak düzenlenmiş belgeler bulunup bulunmadığı sorulup varsa getirtilerek dosya kapsamına alınmalı, alt işverenin üstlendiği işin kapasitesi belirlenmeli, elde edilecek yazılı delillerle tanık anlatımları denetlenmeli ve tüm deliller yeniden bir değerlendirmeye tabi tutularak sonuca gidilmelidir.
Mahkemece yukarıda açıklandığı üzere davada taraf teşkili sağlanmadan ve gerçekten davacının fazla çalışma yapıp yapmadığının belirlenmesine yönelik gerekli araştırma yapılmaksızın sadece tanık beyanları ile karar verilmesi hatalı olup bu husus bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, 29.11.2012 gününde oy birliğiyle karar verildi.