Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2012/24367 E. 2013/14910 K. 20.06.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/24367
KARAR NO : 2013/14910
KARAR TARİHİ : 20.06.2013

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı otobüs işletmesi işyerinde katip ve satış elemanı olarak çalıştığını işten çıkışta haklarının tam ödenmediğini ileri sürerek kıdem ihbar tazminatı, yıllık izin, genel tatil ve fazla çalışmadan doğan alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı cevabında, alacakların zamanaşımına uğradığını davacının çalışmalarının kesintili olduğunu bir dönem kendi adına ve yemekleri üzerine bir işyeri açıp işlettiğini, borçları sebebiyle sigortasız çalışmaya devam etmek istemesi kabul edilmediğinden işten ayrıldığı ve son dönem çalışması için iyi niyetle kendisine kıdem tazminatının ödendiğini ileri sürerek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece istekler konusunda bilirkişi raporundaki hesaplamalara göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dosya içeriğinden davacı, işyerinde 1996 yılından itibaren 28.05.2010 tarihine kadar kesintisiz çalıştığını iddia etmiş ise de hizmet cetvelindeki kayıtlara geçen çalışmasının 28.05.1998-29.02.2000, 08.05.2003-20.09.2005, ve 26.12.2008-26.05.2010 tarihleri arasında olduğu davacının 15.09.2003-28.02.2007 tarihleri arasında ev yemekleri işyeri açması sebebiyle vergi kaydının bulunduğu davacının kesintisiz çalıştığı iddiasının bu dosya kapsamında somut olarak ispat edemediği ve davacı tanığının dahi bir süre ara verdiği yönünde beyanına rağmen çalışmanın kesintisiz kabulü ile sonuca gidilmesi hatalı olmuştur. Mahkemece davacının alacak isteklerinin hizmet cetvelindeki sürelere göre hesaplattırılması gerekir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20.06.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.