YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/17099
KARAR NO : 2013/6632
KARAR TARİHİ : 28.03.2013
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla mesai ücretinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili müvekkilinin, İspanya Büyükelçiliğine ait yazlık konutta temizlik işçisi olarak 01.03.1994 tarihinde işe başladığını, sigorta başlangıç tarihinin 01.06.2004 tarihi gösterilerek bu tarihten itibaren sigorta primlerinin ödendiğini, müvekkilinin en son maaşının 750 $ olduğunu, hiçbir sebep gösterilmeden 15.07.2008 tarihinde işten çıkartıldığını, fazlaya ilişkin talep ve dava hakkı saklı kalmak kaydıyla 100,00 TL kıdem, 100,00 TL ihbar tazminatı, 100,00 TL yıllık izin ücreti ile 100,00 TL fazla mesai ücretinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş davasını 11.07.2011 tarihinde ıslah etmiştir.
Davalı vekili davacının ev hizmetlisi olduğunu ve dolayısıyla Borçlar Kanunu hükümlerine tabi olacağını, bu nedenle de görev yönünden itirazda bulunduğunu, davacı ile yapılan belirli süreli sözleşmelere istinaden çalışmasının devam ettiğini ve süre bitiminde de sözleşmenin hitam bulunduğunu, fazla mesai talebinin yerinde olmadığı gibi izinlerini de kullandığını, davacının 2004 yılı öncesi herhangi bir çalışması bulunmadığını, imzalanan sözleşmede davacının yılda binyüzyetmişbir saat çalışacağının düzenlendiğini, davacının fazla mesai çalışması bulunmadığını, sözleşmenin belirsiz süreli olduğu kabul edilse de feshin haklı sebeple yapıldığını, zira davacının idari amiri pozisyonundaki kişi hakkında dedikodu çıkardığını uyarılmasına rağmen davranışlarının düzelmediğini, davacının alacaklarının beş yıllık zamanaşımına uğradığını, ücretinin her şey dahil maktu 750 $ olduğunu bildirerek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece davacının yaptığı işin niteliği ondört yılı aşan bir süre yenilenen sözleşmelerle davacının çalıştığının ihtilafsız olduğu gözetildiğinde 4857 sayılı İş Kanunu’nun 11. maddesi kapsamında taraflar arasındaki iş sözleşmesinin belirli süreli olmayan iş sözleşmesi niteliğinde olduğu, davacının başlangıçta sigortasız olarak ve sözleşme içeriğine göre takip eden yılda yenilenecek iş sözleşmesi ile davalı işyerinde çalıştığı, sonraki yıllar için ise sözleşmede belirtilen sürelerle çalıştığı ilk çalışmaya başladığı tarihin 01.03.1994 olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Mahkemece, davacının işe giriş tarihinin 01.03.1994 olduğu kabul edilmiştir. Ancak, davacının bu tarihte işe girdiğine dair soyut tanık anlatımlarından başka delil bulunmamaktadır. Resmi belgelerde işe giriş tarihinin 03.01.1998 olduğunun belirtildiği görülmektedir. Davacının sözleşmesinin yenilenmesi için yaptığı sözlü başvuruda da işe giriş tarihini (çalışmaya başladığı tarihi) 03.01.1998 olarak belirttiği anlaşılmaktadır. Bu durumda davacının alacaklarının 03.01.1998 olan işe giriş tarihine göre hesaplanması gerekmektedir. Mahkemece eksik inceleme ve hatalı değerlendirme ile verilen karar hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.