YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/9732
KARAR NO : 2015/8593
KARAR TARİHİ : 08.12.2015
Tebliğname No : 2 – 2013/148938
MAHKEMESİ : Akçakoca Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 20/10/2011
NUMARASI : 2011/128 (E) ve 2011/366 (K)
SUÇ : Hırsızlık
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın yokluğunda verilen hükmün, karar tarihinde hükümlü olarak bulunduğu Metris 2 No’lu T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu’nda kendisine tebliğ edilmesi hususunda mahkeme tarafından yazılan talimata rağmen kurumun gerekçeli kararı sanığa tebliğ etmediği anlaşıldığından, sanığın temyiz isteğinin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın başka bir hırsızlık olayı sonrası yakalandığında suça konu “pat pat” olarak tabir edilen ziraî tarım motorunu sattığı kişiyi ve adresini söyleyerek müştekiye iadesini sağlamışsa da; Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 26.03.2013 gün ve 2012/6-1232 Esas -2013/106 Karar sayılı kararında da açıklandığı üzere; 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun 763. maddesi uyarınca suça konu eşyayı bir üçüncü kişiye satmak suretiyle zilyetliği devreden sanığın, satıştan elde ettiği menfaati iade etmeden, üzerinde tasarruf yetkisi bulunmayan eşyayı sattığı yeri göstermesi, etkin pişmanlık olarak değerlendirilemeyeceği gibi, eşyanın satın alınan kişiden alınarak mağdura iade edilmiş olmasının da 5237 sayılı TCK’nın 168. maddesi kapsamında hükümlü tarafından gerçekleştirilmiş bir iade veya tazmin olarak kabul edilemeyeceği, motoru sanıktan satın alan Mustafa Durmuş’un ifadesinde de sanığın satımdan kaynaklanan 2500 TL parayı kendisine iade etmediğini söylediği, bu nedenle sanık hakkında etkin pişmanlık koşullarının oluşmadığı anlaşıldığından, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Anayasa Mahkemesi’nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014-140 esas, 2015/85 karar sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre sanık E.. D..’nın temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 08/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.