YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/9441
KARAR NO : 2015/6372
KARAR TARİHİ : 02.11.2015
Tebliğname No : 6 – 2013/167312
MAHKEMESİ : Kayseri 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 08/03/2013
NUMARASI : 2012/661 (E) ve 2013/167 (K)
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde:
Sanık hakkında hükmolunan doğrudan para cezasının miktarı bakımından, 14/04/2011 tarih ve 27905 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun geçici 2. maddesinin 1. fıkrası uyarınca, üç bin liraya kadar olan mahkumiyet hükümlerinin kesin nitelikte olması ve temyiz kabiliyetinin de bulunmaması nedeniyle sanık A.. H..’ın temyiz isteğinin, CMUK’nın 317. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde:
Kapıları kilitli olarak sokağa park edilmiş yakınana ait kamyonetin sağ tarafındaki kapaklı kilit kırılarak akülerin çalınması şeklinde gerçekleştirilen olayda, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı Yasanın 142/1-b madde ve fıkrası yerine, aynı Yasanın 142/1-e maddesiyle uygulama yapılması, sonuç cezaya etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamış,
Olay günü yaz saati de dikkate alındığında güneşin saat 18.04’de battığı, yakınanın kolluktaki beyanında aracını saat 18.00 de park ettiği, ertesi sabah 08.30 sıralarında geldiğinde hırsızlık olayını fark ettiğini söylediği, sanık ve temyize gelmeyen suç ortaklarının suç saati konusunda açıklamada bulunmadıkları; mahkemece hırsızlık suçunun saat 18.30 ‘dan sonra gece vakti işlendiğinin kabul edildiği anlaşılmış ise de; yakınanın 03.12.2007 tarihli celsede alınan beyanında komşusu olan bir çocuğun olay günü gece saat 03.30 sıralarında iki kişinin aracından akü çaldıklarını gördüğünü kendisine söylediğini ifade etmiş olması nedeniyle; 5237 sayılı TCK’nın 143/1. maddesi ile uygulama yapılmasında bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma düşüncesi benimsenmemiştir.
Yapılan duruşmaya, uyulan bozmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre sanık A.. H..’ın temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 02.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.