Yargıtay Kararı 22. Ceza Dairesi 2015/8073 E. 2015/6508 K. 04.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/8073
KARAR NO : 2015/6508
KARAR TARİHİ : 04.11.2015

Tebliğname No : 6 – 2011/286164
MAHKEMESİ : Konya 9. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 07/07/2011
NUMARASI : 2011/201 (E) ve 2011/546 (K)
SUÇ : Hırsızlık
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanıkların suça konu kablolar ile yakalanıp kabloların mağdura iade edilmesine karşın, mağdurun 17/03/2011 tarihli beyanında kesilen kabloların kullanılamaz halde bulunduğu bu nedenle 1500 TL zararı olduğunu beyan etmesine göre, sanıklar hakkında TCK’nın 168. maddesinin uygulanma şartlarının tartışılması gerektiğine dair tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Sanıkların soruşturma aşamasında alınan ifadelerinde saat 20.30-21.00 arasında olayın olduğu bölgeye gittiklerini belirtmeleri ve suç tarihinde gece vaktinin 19.02’de başladığının, mahkemece de gerekçeli karar başlığında suç saatinin 22.00 olarak kabul edildiğinin anlaşılması karşısında, sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluklarının kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ise mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağı gözetilmeden, anılan hakların yönelik olduğu kişiler bakımından bir ayrım yapılmadan, sanığın; aynı Kanun’un 53/1-c. maddesinde yazılı haklardan koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanıklar temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53/1-c maddesinde öngörülen velayet hakkından vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca kendi altsoyu üzerindeki yetkileri yönünden koşullu salıvermeye; diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ise mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanmasına karar verilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.