Yargıtay Kararı 22. Ceza Dairesi 2015/7720 E. 2015/5953 K. 26.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/7720
KARAR NO : 2015/5953
KARAR TARİHİ : 26.10.2015

Tebliğname No : 6 – 2011/250749
MAHKEMESİ : İzmir 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 20/05/2011
NUMARASI : 2010/475 (E) ve 2011/703 (K)
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, işyeri dokunulmazlığını
ihlal

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
O yer Cumhuriyet Savcısının temyiz talebinin işyeri dokunulmazlığına teşebbüs suçundan verilen beraat kararına yönelik olduğu anlaşılmakla yapılan incelemede;
A-Sanığın mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık M.. T..’ın, beraat kararının temyizinde hukuki yararı bulunmadığından ve gerekçeye yönelik temyiz itirazlarının da bulunmadığı anlaşıldığından, bu konudaki isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
B- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde ;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın, TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına karar verilmesi gerekirken, yazılı biçimde uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık M.. T..’ın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm
çıkarılarak yerine, “Sanığın, TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına,” cümlesinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
C-Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükme yönelik o yer Cumhuriyet savcısının temyiz talebinin incelenmesinde;
Oluş ve dosya içeriğine göre, sanık M.. T..’ın gece saat 03:00′ de yakınıcı S.. D..’ya ait işyerinin asma kilidini zorladığı, kilidi yamulttuğu, bu sırada görgü tanığı B.. T..’ın polislere haber vermesi üzerine sanığın eylemini tamamlayamadığı ve hırsızlık suçu ile birlikte işyeri dokunulmazlığına teşebbüs suçunun oluştuğu gözetilmeden, hakkında yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazı açıklanan nedenlerle yerinde görülmekle, hükmün istem gibi, BOZULMASINA, 26/10/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.