YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/7061
KARAR NO : 2015/6577
KARAR TARİHİ : 04.11.2015
Tebliğname No : 6 – 2011/242667
MAHKEMESİ : İzmir 6. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 23/02/2011
NUMARASI : 2009/1001 (E) ve 2011/123 (K)
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
20.08.2009 tarihli görgü ve tespit tutanağı ile 28.05.2010 tarihli keşif sonucu düzenlenen bilirkişi raporu içerikleri ve tüm dosya kapsamına göre, katılana ait işyerinin çevresindeki tel örgünün 90 cm yüksekliğinde kesildiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında mala zarar verme suçundan zamanaşımı süresi içerisinde işlem yapılması olanaklı kabul edilmiştir.
5237 sayılı TCK’nın 53/4. maddesine göre kısa süreli hapis cezası ertelenen kişiler hakkında aynı maddenin 1. fıkrasının uygulanamayacağı, somut olayda sanık hakkında hırsızlık suçundan hükmedilen 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezasının aynı Kanun’un 49/2. maddesi gereğince kısa süreli olmadığı, bu nedenle 53. maddenin 3. fıkrasına göre, mahkum olduğu uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında aynı Kanun maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde belirtilen kendi alt soyu üzerindeki velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin uygulanamayacağı ve (e) bendinde söz konusu edilen hak yoksunluğun uygulanmamasına mahkemece karar verilebileceğinin anlaşılması karşısında, kasten işlemiş olduğu hırsızlık suçundan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışında kalan ve 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmemiş ise de, bu hususun infaz aşamasında dikkate alınması mümkün olduğundan, yine birden fazla kişi ile birlikte işyeri dokunulmazlığını bozma suçunu işleyen sanık hakkında işyeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümde TCK’nın 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi ise karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre sanık temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle, eleştiri dışında hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 04/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.