YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/7013
KARAR NO : 2015/5333
KARAR TARİHİ : 14.10.2015
Tebliğname No : 2 – 2013/74246
MAHKEMESİ : Karamürsel Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 02/02/2012
NUMARASI : 2010/135 (E) ve 2012/22 (K)
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, cezaların türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Gerekçeli kararın tebliğ edildiği 12/03/2012 tarihinde, sanık S.. K..’ın 08/06/2012 tarihli dilekçesine eklediği belgelere göre elektrik çarpması sonucu hastanede olduğu; sanık R.. Y..’ın dosyada 24/09/2010 tarihinde yakalama üzerine alınan ifadesinde beyan ettiği adresine gönderilen tebligatın 16/03/2012 tarihinde iade edildiği, aynı adrese 7201 sayılı Tebligat Kanunun 35.maddesine göre 29/03/2012 tarihinde kararın tebliğ edildiği, anılan maddede 11.01.2011 tarihinde 6099 sayılı kanunla yapılan değişiklik ile bilinen son adresinde tebligat yapılamayan sanığa öncelikle, varsa mernis adresine tebligat yapılması gerektiği, mernis adresi olmadığı takdirde daha önce tebligat yapılması koşulu ile eski adresine anılan maddeye göre tebligat yapılabileceği gözetildiğinde, Uyap kayıtlarına ve dosya kapsamına göre sanık R.. Y..’ın mernis adresi olmayan ve daha önce de tebligat yapılamayan adresine 7201 sayılı Tebligat Kanunun 35. maddesine aykırı şekilde tebliğ yapıldığının anlaşılması karşısında; sanıkların eski hale getirme istemlerinin kabulüyle, öğrenme üzerine temyiz istemlerinin süresi içinde yapıldığı kabul edilerek yapılan incelemede;
1-Oluşa ve dosya içeriğine göre, katılana ait tersaneden 5 adet makaraya sarılı 700 metre uzunluğundaki elektrik kablosunun çalındığı, olayı gören görgü tanıklarının bulunmadığı, 11/03/2008 tarihli olay yeri inceleme tutanağına göre olay mahallinde farklı ayakkabı izlerinin tespit edilerek iki adetinin alıma uygun bulunduğu, ancak sanıklara ait olduğuna dair bir tespitin dosyada bulunmadığı, olay yerinde kabloların sürüklenme izlerinin bittiği yerde görülen araç izinin delil için alıma uygun olmadığının yine anılan tutanakta tespit edildiği, sanıkların da tüm aşamalarda atılı suçu kabul etmediklerinin anlaşılması karşısında; sanıkların atılı suçu işlediğini gösterir, sanık H.. G..’in sonradan zora dayalı olduğunu iddia ettiği kollukta verdiği, soyut suç atması niteliğindeki beyanı dışında hukuka uygun, her türlü kuşkudan uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı deliller bulunmadığından, “şüpheden sanık yararlanır” evrensel ceza hukuku ilkesi de gözetilerek, beraatleri yerine yazılı biçimde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Kabule göre de;
2-Sanık R.. Y..’a ait adli sicil kaydına göre, tekerrüre esas alınması gereken ve daha ağır cezayı içeren ilam olmasına karşın, Kütahya 1. Asliye Ceza Mahkemesi 23.10.2008 tarih ve 2005/80 esas 2008/586 karar sayılı, 26/12/2008 kesinleşme tarihli 1 ay 10 gün hapis cezasına ilişkin tekerrür şartları oluşmayan ilamının tekerrüre esas alınarak sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık S.. K.. ve R.. Y..’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 14/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.